Οι κοντοί άνθρωποι πιο κοντά στην… παράνοια!

Πιο επιρρεπείς σε παρανοϊκές σκέψεις, σε αισθήματα και συμπλέγματα κατωτερότητας και σε παθολογικά επίπεδα έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους είναι οι κοντοί άνθρωποι σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Psychiatry Research.

Πειράματα έδειξαν ότι όταν οι επιστήμονες μείωναν εικονικά το ύψος κάποιου, αυτό τον έκανε να αισθανθεί χειρότερα για τον εαυτό του και να βιώσει μεγαλύτερο φόβο ότι οι άλλοι προσπαθούν να τον βλάψουν.

Η έρευνα δείχνει με ποιόν τρόπο η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να προκαλέσει παρανοϊκές σκέψεις--σύμφωνα με τους επιστήμονες-- και θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη περισσότερο αποτελεσματικών ψυχολογικών θεραπειών για την οξεία παράνοια--ένα σοβαρό ψυχικό νόσημα.

"Το να είναι κάποιος ψηλός συνδέεται με μεγαλύτερη επαγγελματική επιτυχία και με την επιτυχία στις σχέσεις. Το ύψος συνδέεται με την εξουσία και αισθανόμαστε ψηλότεροι όταν αισθανόμαστε πιο ισχυροί", δήλωσε ο Ντάνιελ Φρίμαν του πανεπιστημίου της Οξφόρδης στη Βρετανία, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης.

Μικρότερο ύψος, περισσότερα αρνητικά συναισθήματα

Η ομάδα του Φρίμαν εξέτασε 60 ενήλικες γυναίκες από ένα δείγμα του γενικού πληθυσμού που εμφάνιζε τάσεις "υπερβολικής δυσπιστίας" και τις υπέβαλε σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας μίας διαδρομής με τον υπόγειο σιδηρόδρομο.

Οι γυναίκες βίωσαν δύο φορές το ίδιο "εικονικό ταξίδι"--μία φορά με το κανονικό τους ύψος και μία με ένα ύψος που είχε μειωθεί εικονικά κατά περίπου 25 εκατοστά. Και στις δύο φάσεις του πειράματος, οι υπόλοιποι εικονικοί επιβάτες ήταν προγραμματισμένο να είναι ουδέτεροι και να προκαλούν φόβο.

Ενώ οι περισσότερες δεν κατέγραψαν συνειδητά την διαφορά στο ύψος, οι περισσότερες ανέφεραν αρνητικά συναισθήματα--όμως ανικανότητα, κατωτερότητα και έλλειψη αποδοχής-- όταν βρίσκονταν στο εικονικό τους ύψος.

Αυτές οι αρνητικές σκέψεις μεταφράστηκαν σε μία αύξηση των παρανοϊκών σκέψεων προς τους άλλους επιβάτες, είπαν οι ερευνητές, περιλαμβανομένης της τάσης των συμμετασχόντων να θεωρήσουν ότι κάποιος μέσα στο βαγόνι κάρφωνε το βλέμμα του επάνω τους, είχε κακές προθέσεις απέναντί τους ή προσπαθούσε να τις ταράξει.

"(Το αποτέλεσμα του πειράματος) Πρόκειται για μία σημαντική ένδειξη της παράνοιας, που δείχνει ότι η υπερβολική έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους άλλους βασίζεται άμεσα στα αρνητικά συναισθήματά τους για τον ίδιο τον εαυτό τους", είπε ο Φρίμαν.