Πρόσωπο... το πρώτο που βλέπουμε σε έναν άνθρωπο. Και ίσως το σημείο του ανθρώπινου σώματος με την υψηλότερη κυριολεκτική αλλά και συμβολική αξία.
Πώς όμως οι άνθρωποι αποκτήσαμε πρόσωπο. Οι αρχαίοι-αρχαίοι, προϊστορικοί ημών πρόγονοι, οι οργανισμοί από τους οποίους προκύψαμε εξελικτικά, δεν είχαν πάντοτε πρόσωπο!
Ένα αρχαίο ψάρι που κολυμπούσε στις προϊστορικές θάλασσες και εξαφανίστηκε πριν από 360 εκατομμύρια χρόνια είναι ο "σύνδεσμος", ο συνδετικός κρίκος στην αλυσίδα μεταξύ των οργανισμών χωρίς πρόσωπο και αυτών με πρόσωπο.
Ομάδα Γάλλων και Σουηδών επιστημόνων, μελέτησε εξονυχιστικά ένα απολίθωμα του μικρού ψαριού "Ρομουντίνα", το οποίο ανακαλύφθηκε στον αρκτικό Καναδά.
Οι επιστήμονες μελέτησαν την εσωτερική δομή του κρανίου του ψαριού, ξαναζωντανεύοντας έτσι με ψηφιακό και τρισδιάστατο τρόπο την ανατομία του μεταβατικού πλάσματος.
Η μήκους περίπου 20 εκατοστών "Ρομουντίνα", ήταν ένα από τα πρώτα ψάρια που απέκτησαν πρωτόγονα σαγόνια (γνάθους), βασικό συστατικό ενός προσώπου. Η μετάβαση από τα ψάρια χωρίς γνάθο σε αυτά με γνάθο αποτέλεσε κρίσιμο εξελικτικό βήμα στα σπονδυλωτά της θάλασσας, ένα ανατομικό χαρακτηριστικό που στη συνέχεια μεταφέρθηκε και στα ζώα της ξηράς - και τελικά οδήγησε στο ανθρώπινο πρόσωπο.
