Για τους αγρότες έχουν ακουστεί πολλά, άλλοτε βάσιμα και άλλοτε όχι. Περί παράνομων επιδοτήσεων από το ευρωπαϊκό ταμείο, για πακέτα επιδοτήσεων που κατέληγαν σε πολυτελή αυτοκίνητα, ονειρικές κατοικίες και εξοχικά. Το τελευταίο διάστημα οι αγρότες της Βόρειας Ελλάδος έστησαν για μία ακόμα φορά μπλόκα, αποφασίζοντας να σκληρύνουν τη στάση τους, διεκδικώντας και φωνάζοντας για την πολιτική της κυβέρνησης.
Μέσα από αυτές τις φωνές όμως, αναδύεται μία ακόμα. Λίγο πιο ψύχραιμη. Στα όρια της ορθολογικής αντιμετώπισης, χωρίς κραυγές και σπασμωδικές αντιδράσεις. Ο Λεωνίδας Αρνίδης, είναι πρόεδρος των νέων αγροτών Κοζάνης, και ταμίας της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών. Μόλις 35 ετών χαράζει μια πορεία μάλλον μοναχική. Τουλάχιστον για εκείνους, οι οποίοι είχαν συνηθίσει να βλέπουν εθνικούς δρόμους κλειστούς και τρακτέρ να συρρέουν στα διόδια, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο.
Όπως λέει ο Λεωνίδας, "ο κόσμος έχει χίλια προβλήματα. Γι' αυτό και δεν στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις στους δρόμους. Κάποιοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν 'κότες'. Ως Ένωση Νέων Αγροτών, δεν είμαστε με κανένα κόμμα. Σίγουρα όλοι κάπου ανήκουμε. Δεν βάζουμε όμως σε καμία περίπτωση τα κόμματα μπροστά".
Αναγνωρίζει ότι ο αγροτικός κόσμος έχει αιτήματα. "Το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατακόρυφα. Πετρέλαιο, αγροτικό ρεύμα, λιπάσματα είναι πλέον πανάκριβα. Δεν γίνεται όμως να ζητάμε να μην πληρώνουμε ασφάλεια, και να είμαστε ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ. Δεν γίνεται να ζητάμε να μην φορολογηθούμε. Να φορολογούμαστε κανονικά όπως φορολογείται ο μισθωτός με εισοδήματα 5000 και 6000 ευρώ το χρόνο. Γιατί εγώ ο αγρότης με ετήσια έσοδα 5000 και 6000 χιλιάδες να μην φορολογούμαι;", αναρωτιέται ο Αρνίδης.
Μισός Θρακιώτης και μισός Πόντιος βρέθηκε στην Κοζάνη. Συνεχιστής της οικογενειακής κληρονομιάς, καλλιεργεί 1.000 στρέμματα γης, απολύτως βιολογικά, στη Στελέα. Ένα χωριό, μόλις 6 χιλιόμετρα έξω από την Κοζάνη. Παράγοντας σιτηρά και καλαμπόκι, εξασφαλίζει το 98% των ζωοτροφών για το κοπάδι περίπου 600 προβάτων που διατηρεί.
"Ευνοϊκή η τροπολογία για τα κόκκινα δάνεια"
Σχολιάζοντας την ευνοΪκή νομοθετική ρύθμιση που πέρασε στη Βουλή για τα κόκκινα δάνεια των αγροτών σχολιάζει: "Δεν παραγνωρίζω ότι ήταν ευνοϊκή η τροπολογία για τα κόκκινα δάνεια. Η συζήτηση προϋπήρχε, αλλά επανήλθε και έγινε πράξη. Δεν είναι μυστικό ότι υπήρξαν άτομα που πλήρωσαν 2 και 3 φορές το κεφάλαιο τους και ακόμα πληρώνουν".
Ο Λεωνίδας διαχωρίζει τους συναδέλφους του σε δύο κατηγορίες. Τους παραγωγούς και τους κατ' επάγγελμα αγρότες. "Οι πρώτοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι απλά καλλιεργούν γι' αυτό και φωνάζουν για τα βιβλία εσόδων εξόδων. Οι δεύτεροι είναι μία άλλη κατηγορία. Οι πραγματικοί αγρότες όμως, πρέπει να δουν πως λειτουργούν οι Ευρωπαίοι. Γιατί κι εκείνοι φορολογούνται και απολαμβάνουν χαμηλότοκα δάνεια". Όπως τονίζει, τα προβλήματα θέλουν διάλογο και όχι κόντρα. "Το έκανα παλιά και δεν είχα αποτέλεσμα".
"Γιατί όσοι κλείνουν τους δρόμους δεν το κάνουν τον Ιούνιο που έχουν δουλειά;"
Ασκεί έντονη κριτική σε εκείνους που επιλέγουν να κλείσουν τους δρόμους. "Γιατί δεν κατεβαίνουν τον Ιούνιο που έχουν δουλειές", αναρωτιέται. "Τότε δεν υπάρχουν προβλήματα; Εγώ δουλεύω 365 ημέρες το χρόνο. Για να δούμε προκοπή όμως πρέπει να ξαναγυρίσουμε στα μοντέλα του συνεργατισμού και όχι του συνεταιρισμού, όπως τον γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες. Λέω ένα μεγάλο "όχι" στους παλιούς συνεταιρισμούς γιατί σε αυτούς ενεπλάκησαν και εμπλέκονται οι μεγάλοι συνδικαλιστές. Όλες οι Ενώσεις ήταν καταχρεωμένες από κακή διαχείριση ακόμα και στις καλές εποχές, τότε που έμπαιναν χρήματα ανεξέλεγκτα στις Ενώσεις. Είναι αναγκαίο να ξαναγίνουν συνεταιρισμοί με άλλο ύφος. Να επιστρέψουμε στην παραγωγή και όχι να περιμένουμε τις επιδοτήσεις στο καφενείο. Πρέπει να δουλεύουμε για να απολαμβάνουμε. Αυτό που έμαθαν οι πατεράδες μας ήταν να παίρνουν επιδοτήσεις. Εμείς ξέρουμε και να καλλιεργούμε. Η Ελλάδα ξέρει να παράγει και καλύτερα από τους Ευρωπαίους και τους παλιούς παραδοσιακούς αγρότες, οι οποίοι παρήγαν σιτάρι και τίποτε άλλο. Παρά το γεγονός ότι μπορούσαμε να έχουμε παραγωγή και να μην κάνουμε εισαγωγές, δεν το κάναμε".
"Να γίνει κλειστό το επάγγελμα του αγρότη"
Ο Αρνίδης ζητάει να κλείσει το επάγγελμα του αγρότη. "Είναι φοβερό να βλέπεις τεχνοκράτες να γίνονται αγρότες. Δεν γίνεται να έρχεται ο καθένας και να γίνεται αγρότης. Για να γίνεις αγρότης πρέπει να ζυμωθείς στο επάγγελμα. Όσοι νέοι αγρότες μπαίνουν στο επάγγελμα και δεν υπάρχει ήδη υποδομή, είναι χαμένοι. Πρέπει να έχουν τη γνώση και το κατάλληλο υπόβαθρο. Για παράδειγμα, μια απλή κτηνοτροφική μονάδα 100 προβάτων χρειάζεται 20.000 ευρώ για τα ζώα, 20.000 για εξοπλισμό και 20.000 ευρώ για στάβλο με χρόνο απόσβεσης μία δεκαετία. Καλό είναι όσοι το επιχειρήσουν να το σκεφτούν 15 φορές πριν. Δεν είναι λύση η γεωργία για κάποιον που φεύγει από την Αθήνα. Δεν αρκούν οι ξένες γλώσσες και τα πτυχία. Το λέω και το μόνο που θέλω είναι να προφυλάξω όσους το αποφασίσουν ελαφρά τη καρδία".
Επαναστάτης χωρίς αιτία θα πουν κάποιοι.
Πιθανόν...
Μπορεί όμως και όχι.
Ίσως πιο προσγειωμένος.
Οραματιστής ενδεχομένως.
Ο Λεωνίδας πάντως αγαπάει τη δουλειά του κι αυτό φαίνεται από την πρώτη στιγμή.
Προσπαθήσαμε να του μιλήσουμε και κάποιες ώρες νωρίτερα. Προείχε όμως η δουλειά, γι' αυτό και η συνέντευξη δεν έγινε αμέσως.
Μια καλή συμφωνία και οι διαπραγματεύσεις με τους πελάτες προείχαν μιας συνέντευξης.
Συνδικαλιστής θα πείτε και ουδείς το αρνείται. Αλλά με διαφορετική χροιά της λέξης.
Ίσως...
Αυτή που θα θέλαμε όλοι να υπάρχει σε μια ονειρικά πλασμένη Ελλάδα. Ίσως εκείνος που δεν θα βάλει χέρι σε επιδοτήσεις. Δεν θα υποστηρίξει πολιτικά συμφέροντα για να πετύχει ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις ή χαριστικές τροπολογίες. Κι αν όλοι έχουμε ανάγκη να ελπίζουμε, καμιά φορά τα λόγια αρκούν για να προχωρήσει η ζύμωση. Το αν είναι απλά ένας ικανός και εύστροφος διπλωμάτης θα φανεί προσεχώς...Προς το παρόν αρκούμαστε στην πρόθεσή του να αντιταχθεί, έστω και λεκτικά στις παθογένειες ετών, με την ελπίδα ότι αν όσα λέει τα κάνει και πράξη, θα ακολουθήσουν και άλλοι κάποια στιγμή. Όχι επειδή άλλαξε ο κόσμος ξαφνικά. Αλλά επειδή υπάρχουν ακόμα άτομα που θέλουν να αποτινάξουν τη ρετσινιά που κουβαλούσαν πάνω τους εκείνοι που προηγήθηκαν. Αυτή των διαπλεκόμενων και βολεμένων, που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συνέβαλαν στη δημιουργία της πραγματικότητας που όλοι σήμερα ζούμε και δεν ευχόμαστε σε καμία περίπτωση να είναι η ίδια για εκείνους που έπονται...
