Σίγουρα έχετε ακούσει τη φράση "μετά από χρόνια τα βιβλία θα λένε για μας...".
Ε αυτό βρίσκει απόλυτη εφαρμογή σε καιρούς κρίσης.
Όπως ανακάλυψε μελέτη επιστημόνων του πανεπιστημίου του Μπρίστολ (μεταξύ των ερευνητών είναι και ένας Έλληνας, ο Βασίλειος Λάμπος), τα λογοτεχνικά βιβλία δείχνουν πιστά το οικονομικό κλίμα των δέκα προηγούμενων ετών, ιδίως όταν αυτό είναι "μουντό" και απαισιόδοξο. Απλά αυτό αποτυπώνεται με μια καθυστέρηση.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στον 20ό αιώνα υπάρχει στενή συσχέτιση ανάμεσα στον δείκτη "οικονομικής δυστυχίας" (άθροισμα του πληθωρισμού και της ανεργίας) και στον δείκτη "λογοτεχνικής δυστυχίας" (πόσο ένα βιβλίο είναι φορτωμένο -και φορτισμένο- με λέξεις που εκφράζουν θυμό, φόβο, λύπη, αηδία κλπ).
Ο δείκτης "οικονομικής δυστυχίας" δημιουργήθηκε από τον συνδυασμένο κινητό μέσο όρο πληθωρισμού και ανεργίας κατά την τελευταία δεκαετία στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, ενώ ο δείκτης "λογοτεχνικής δυστυχίας" αφορούσε αγγλόφωνα λογοτεχνικά βιβλία, καθώς και γερμανικά. Όμως, κατά τους ερευνητές, που αξιοποίησαν την τεράστια βάση δεδομένων της Google με πάνω από πέντε εκατομμύρια ψηφιοποιημένα βιβλία, τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να έχουν ισχύ επίσης σε άλλες χώρες και σε μη αγγλόφωνες ή γερμανόφωνες λογοτεχνίες.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η λογοτεχνία αντανακλά τα "σκαμπανεβάσματα" της οικονομίας και της ψυχικής διάθεσης του κοινού. Έτσι, περίοδοι όπως η δεκαετία του ΄80 άφησαν ένα ιδιαίτερα "μίζερο" λογοτεχνικό αποτύπωμα, ενώ άλλες περίοδοι ένα πιο "φωτεινό".
