Η υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το επώνυμο του πατέρα συνιστά διάκριση και παραβιάζει το δικαίωμα στο σεβασμό της οικογενειακής ζωής, αποφάνθηκε σήμερα το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Εκδικάζοντας την προσφυγή ενός παντρεμένου ζευγαριού (Αλεσάντρα Γκουζάν και Λουίτζι Φάτσο), η επιθυμία του οποίου το πρώτο του παιδί να πάρει το επώνυμο της μητέρας προσέκρουσε στην άρνηση της ιταλικής δικαιοσύνης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, ότι η υποχρεωτική ονοματοδοσία του παιδιού με το επώνυμο του πατέρα παραβιάζει το άρθρο 14 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απαγορεύει τις διακρίσεις και συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στο σεβασμό της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής.
Η υπόθεση ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1999, όταν το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί (κορίτσι) και ο κ. Φάτσο ζήτησε να καταχωρηθεί το παιδί του στα ληξιαρχεία με το επώνυμο της μητέρας του.
Το αίτημα απορρίφθηκε και το παιδί καταχωρήθηκε στα μητρώα με το επώνυμο του πατέρα του αλλά το ζευγάρι άσκησε έφεση στην εν λόγω απόφαση, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε πρόβλεψη στην Ιταλική δικαιοσύνη, με την οποία να απαγορεύεται στην κόρη τους να φέρει το επώνυμο της μητέρας.
Την 14η Δεκεμβρίου 2012 και αφού το ζευγάρι είχε ζητήσει την παρέμβαση του Ιταλού υπουργού Εσωτερικών, ο νομάρχης του Μιλάνου εξουσιοδότησε εντέλει τους δύο συζύγους να αλλάξουν το επώνυμο του παιδιού τους.
Από την 13η Δεκεμβρίου 2006 ωστόσο το ζευγάρι είχε προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδίκασε σήμερα την Ιταλία για παράβαση των διακρίσεων και για παραβίαση του δικαιώματος στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
