Κριτική στην πολιτική που ακολουθείται στην Ευρωζώνη για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους ασκούν με νέα μελέτη τους οι γνωστοί οικονομολόγοι Κάρμεν Ράινχαρτ και Κένεθ Ρόγκοφ, επισημαίνοντας ότι στην Ευρώπη δε χρησιμοποιούνται βασικά και αποδεδειγμένα αποτελεσματικά “εργαλεία” που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν για την απομείωση του χρέους, τόσο των κυβερνήσεων, όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Τα εργαλεία αυτά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την αναδιάρθρωση του χρέους, τον πληθωρισμό και τη “χρηματοπιστωτική συμπίεση” (financial repression), δηλαδή την αξιοποίηση της κυβερνητικής εξουσίας ώστε να εξαναγκαστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας να παράσχει φτηνή χρηματοδότηση.
Αντίθετα, σημειώνουν οι οικονομολόγοι, η ευρωπαϊκή στρατηγική για τη μείωση του χρέους εστιάζει στην απότομη μείωση των ελλειμμάτων και τις “δομικές μεταρρυθμίσεις” που αποσκοπούν στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για οικονομική ανάπτυξη.
Οι Ράινχαρτ και Ρόγκοφ εκτιμούν πως τελικά θα χρειαστεί μία αναδιάρθρωση χρέους στην Ευρωζώνη, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, ενώ αντίθετα θεωρούν πως οι αμοιβαιοποίηση του χρέους, δηλαδή το να “μοιραστούν” το χρέος των χωρών της νότιας Ευρώπης οι ισχυρότερες οικονομικά χώρες της βόρειας Ευρώπης, δε θα ήταν μία καλή εναλλακτική επιλογή, καθώς με τον τρόπο αυτό θα επιβραδυνόταν η ανάπτυξη στις χώρες αυτές.
Πού καταλήγουν οι Ράινχαρτ και Ρόγκοφ; “Αν οι πολιτικοί είναι τυχεροί, η οικονομική ανάπτυξη θα παράσχει μία “βελούδινη” διέξοδο, μειώνοντας ή και εξουδετερώνοντας την ανάγκη για επίπονη αναδιάρθρωση, συμπίεση ή πληθωρισμό. Αλλά τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος δεν είναι ενθαρρυντικά”. Έτσι, “είναι ξεκάθαρο ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι προσεκτικές στην υπόθεσή τους ότι η ανάπτυξη από μόνη της θα είναι αρκετή για να βάλει τέλος στην κρίση”.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παλαιότερη μελέτη των Ράινχαρτ και Ρόγκοφ, που πλέον έχει καταρριφθεί, σύμφωνα με την οποία η αύξηση του λόγου χρέους προς το ΑΕΠ μιας χώρας πάνω από το 90% συνεπάγεται βαριές συνέπειες στην ανάπτυξη, αποτέλεσε “σημαία” πολλών στην Ευρώπη για την προώθηση των μέτρων λιτότητας που εφαρμόζονται στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
