Σαλιγκάρια: Από τις αποδοτικότερες καλλιέργειες και πώς να ξεκινήσετε

Τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μια ιδιαιτέρως επικερδή επιχείρηση, έχουν όσοι αποφασίσουν να ασχοληθούν με την εκτροφή σαλιγκαριών. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα αποτελεί μία από τις πιο διαδεδομένες αγροτικές δραστηριότητες το τελευταίο διάστημα.

Προϋπόθεση για την εμπορική τους εκμετάλλευση, είναι η εμπορική συμφωνία για την εκμετάλλευση του προϊόντος, καθώς, σε τέτοια περίπτωση ο επενδυτής μπορεί να κερδίσει έως και 2.500 ευρώ ανά στρέμμα από τα δύο είδη σαλιγκαριών τα οποία εκτρέφονται στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Πρόκειται για τις ράτσες, Helix aspersa maxima και Helix aspersa Muller.

Οδηγίες προς ναυτιλομένους:

Οι εκτροφείς θα πρέπει να διαθέτουν γνώση αγροτικών εργασιών, αλλά και να είναι οπλισμένοι με υπομονή, καθώς το πρώτο εισόδημα θα το έρθει 18 μήνες αργότερα.

Μάλιστα, για να αποδώσει σε ικανοποιητικό βαθμό η επένδυση, είναι απαραίτητη, εδαφική έκταση τουλάχιστον 5 στρεμμάτων.

Η απόδοση μάλιστα, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διαχείριση του εκτροφέα. Κατά μέσο όρο, η παραγωγή είναι 800 κιλά ανά στρέμμα, με μέγιστο όριο τα 1.500 κιλά ανά στρέμμα.

Με βάση έναν πρώτο υπολογισμό τα εισοδήματα μπορεί να φτάσουν τις 2.500 ευρώ ανά στρέμμα και ετήσια λειτουργικά έξοδα 500 ευρώ.

Η παραγωγική περίοδος, δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται από την είσοδο του γόνου στο εκτροφείο μέχρι την τελική πάχυνση και την παραλαβή των εμπορεύσιμων σαλιγκαριών, είναι περίπου 4 μήνες.

Οδηγίες για τη δημιουργία του κατάλληλου εκτροφείου:

- Το χωράφι βρίσκεται σε περιοχή έξω και μακριά απόοικιστική ζώνη και να είναι εύκολη η πρόσβαση στην καλλιεργήσιμη έκταση.

- Το έδαφος θα πρέπει να στραγγίζει καλά, να έχει μικρή κλίση, να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον τόπο διαμονής και να έχει εύκολη προσβασιμότητα.

- Απαραίτητη στα αρχικά στάδια είναι η μυοκτονία, ενώ το χωράφι θα πρέπει να απαλλαγεί από γυμνοσάλιαγκες, οι οποίοι αποτελούν μεγάλο πρόβλημα.

- Το χωράφι, θα πρέπει απαραιτήτων να έχει πρόσβαση σε:

- Νερό, από αρδευτικό δίκτυο, ποτάμι ή εναλλακτικά από γεώτρηση (που αυξάνει όμως το κόστος εγκατάστασης).

- Ηλεκτρικό ρεύμα: το χωράφι θα πρέπει να είναι κοντά σε δίκτυο της Δ.Ε.Η. (Αν η απόσταση του χωραφιού από τις κολώνες είναι μεγάλη, η σύνδεση με τη ΔΕΗ μπορεί να είναι ασύμφορη).

Οι εγκαταστάσεις στις κλειστού τύπου Μονάδες περιλαμβάνουν τα εξής:

- Μεταλλικό σκελετό σκεπασμένο με δίχτυ σκίασης 80-90%.

- Η επιλογή διχτυών καλής ποιότητας έχει ιδιαίτερη σημασία, τόσο για την αποτελεσματική προστασία από εξωγενείς παράγοντες, όσο και για το μετέπειτα κόστος συντήρησης: όσο ανθεκτικότερα δίχτυα επιλέξουμε, τόσο αργότερα θα χρειασθεί να τα αλλάξουμε στο μέλλον.

- Περίφραξη: αυτή μπορεί να γίνει είτε με λαμαρίνες είτε, καλύτερα, με συνδυασμό λαμαρινών και περιμετρικού πεζοδρομίου από μπετόν, ο οποίος προστατεύει αποτελεσματικότερα την καλλιέργειά μας από τα τρωκτικά (ποντίκια).

- Εσωτερικά 'πάρκα' και ξύλινα σκέπαστρα –φωλιές.

- Σύστημα τεχνητής βροχής: Ψεκαστήρες (μπεκ) υδρονέφωσης με σύστημα προστασίας ώστε να μη δημιουργούνται λιμνάζοντα νερά που μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα σαλιγκάρια, ιδιαίτερα όταν αυτά είναι μικρά.

- Δίκτυ εσωτερικής περίφραξης: Μεταλλικά δίχτυα ή εναλλακτικά ηλεκτροφόρα καλώδια χαμηλής τάσεως 10 Volt, για να μη διαφεύγουν τα σαλιγκάρια 

- Σύστημα λίπανσης και απολύμανσης

Η έλλειψη προγραμματισμού και υπομονής μπορεί να οδηγήσει στην αποτυχία

Η «σαλιγκαροτροφία» χρειάζεται υπομονή και οργάνωση καθώς σε πολλές περιπτώσεις η υπερβολική αισιοδοξία μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Όπως αναφέρει έρευνα της Τράπεζας Πειραιώς ο πραγματικός αριθμός των εκτροφείων είναι απροσδιόριστος διότι πολλές μονάδες εγκαταλείπονται στα πρώτα 2-3 χρόνια λειτουργίας τους, ενώ ιδρύονται νέες, πολλές από τις οποίες όμως δεν δηλώνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου(τμήματα κτηνιατρικής των δ/νσεων αγροτικής ανάπτυξης και ΜΑΑΕ). Σύμφωνα με το Υπουργείο, παρατηρείται το φαινόμενο να διακόπτουν την λειτουργία τους μονάδες που άρχισαν να δραστηριοποιούνται έως και το 2010 και να αντικαθίστανται από νέες με έναρξη δραστηριότητας το 2011 και το 2012. Σημειώνεται ότι από το σύνολο των μονάδων του 2012, το 73,0% (185 μονάδες) είχε ξεκινήσει την διαδικασία αδειοδότησης σύμφωνα με το νόμο 4056/2012 (ΦΕΚ 52/Α/2012), ενώ για το 2011 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόνο 47,8% (64 μονάδες). Για το θέμα της εγκατάλειψης της σαλιγκαροτροφίας αναφέρθηκε και ο Αβραάμ Νικολαϊδης στο agronews, γεωπόνος στον ΕΛΓΟ – Δήμητρα της Δράμας, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά ότι «αν και σε όλη την Ελλάδα δημιουργήθηκαν 300 μονάδες σαλιγκαροτροφίας, εκτακτικής και εντατικής εκτροφής, κατά τα τελευταία τρία χρόνια, δυστυχώς σήμερα το 80% δεν λειτουργούν γιατί κρίθηκαν ασύμφορες». Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι η σαλιγκαροτροφία απαιτεί σύνεση και προγραμματισμό. Η έρευνα της Τράπεζας Πειραιώς δεν παραλείπει να επισημάνει ότι υπάρχουν θετικές προοπτικές στον κλάδο ενώ αναφέρει ως σημαντικότερα προβλήματα που ήδη υπάρχουν ή θα εμφανιστούν μεσοπρόθεσμα αυτά της υψηλής εξάρτηση της παραγωγής από τις κλιματολογικές συνθήκες ή άλλους αστάθμητους παράγοντες(ασθένειες, κ.τ.λ.), τις χαμηλές αποδόσεις τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των εκτροφείων, το μικρό μέγεθος της εγχώριας αλλά και της διεθνούς αγοράς, τον ανταγωνισμό τιμών από σαλιγκάρια συλλογής χωρών χαμηλού κόστους, κ.τ.λ.