Με αφορμή την οικονομική κρίση και την αλλαγή επαγγέλματος του άνεργου μάνατζερ Γιώργου Φραγκιουδάκη σε ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου, η αμερικανική Wall Street Journal φιλοξενεί ένα εκτενές άρθρο για... το σουβλάκι, το ελληνικόν!
"Ότι είναι για τους Νεοϋορκέζους το χοτ-ντογκ, είναι γα τους Έλληνες το σουβλάκι" γράφει η εφημερίδα. Μάλιστα, η οικονομική κρίση εκτίναξε στα ύψη τη δημοτικότητά του- η οποία είχε πέσει τις προηγούμενες δεκαετίες χάρη στην εμμονή του Έλληνα σε ότι ξενόφερτο.
Το σουβλάκι είναι βαθιά ριζωμένο στο DNA των Ελλήνων. Ο Όμηρος το ανέφερε στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια και, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας τους.
Αν και η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει ακόμα και διεθνείς αλυσίδες όπως η McDonald s στο κλείσιμο, εκατοντάδες νέα σουβλατζίδικα έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια.
Προς τι όμως η τρέλα των Ελλήνων για το σουβλάκι; Μερικοί λένε ότι είναι ένας πρωτόγνωρος καταναλωτικός πατριωτισμός που επιφέρει η οικονομική κρίση, καθώς οι Έλληνες ξαναανακαλύπτουν το αγαπημένο τους παραδοσιακό φαγητό και γυρνούν την πλάτη στις ξενόφερτες μόδες, όπως τα χάμπουργκερ και το σούσι.
Άλλοι λένε ότι είναι απλά μια οικονομική επιλογή: Το σουβλάκι είναι το απόλυτο φθηνό φαγητό, συνήθως κοστίζει € 2, ή λιγότερο.
Υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι το σουβλάκι, που παραδοσιακά σερβίρεται με ντομάτα, τηγανητές πατάτες, κρεμμύδια και τζατζίκι, είναι το ιδανικό fast food.
Όποιος και να είναι ο λόγος, η "επάνοδος" του σουβλακίου έχει γίνει, σύμφωνα με την WST, ένα πολιτιστικό φαινόμενο που εμπνέει τη λαϊκή μουσική και έχει γίνει μέχρι και παιδικό επιτραπέζιο με τίτλο Souvlaki Wars, όπου οι παίκτες αναλαμβάνουν εκ περιτροπής το ρόλο του εστιάτορα στον ανελέητο επιχειρηματικό κόσμο του ελληνικού χοτ-ντογκ...
