Μία υπόθεση, που απασχόλησε την Ελλάδα, αλλά και πολλές χώρες στο εξωτερικό. Η μικρή Μαρία, που βρέθηκε στον καταυλισμό των ΡΟΜΑ στα Φάρσαλα. Ένα περιστατικό, που έφερε αλυσιδωτές αντιδράσεις, κυβερνητικές παρεμβάσεις, εντατικούς ελέγχους σε καταυλισμούς, τη συμμετοχή της INTERPOL στις έρευνες, αλλά και πολλά ακόμα γεγονότα.
Τη στιγμή, που η υπόθεση δείχνει να έχει καταλαγιάσει, χωρίς να σημαίνει ότι ανάλογα περιστατικά δεν θα μας απασχολήσουν μελλοντικά, το news.gr μίλησε με τον εκπρόσωπο των Ελλήνων τσιγγάνων και γνωστό τραγουδιστή, Βασίλη Παΐτέρη.
“Μάνα είναι αυτή, που μεγαλώνει παιδί... όχι μόνο αυτή, που το γεννάει. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Μαρίας. Οι θετοί της γονείς πήγαν να κάνουν ένα καλό και τους γύρισε μπούμερανγκ. Πρέπει να διεκδικήσουν το παιδί. Η Μαρία πρέπει να μείνει στην Ελλάδα. Δεν είναι μυστικό, ότι δεν περνάει καλά στο Χαμόγελο του Παιδιού, κι ας λένε το αντίθετο. Οι γονείς, που τη μεγάλωσαν, πρέπει να μείνουν ελεύθεροι και το παιδί να επιστρέψει σε αυτούς”, υποστηρίζει ο Βασίλης Παΐτέρης.
Όπως φαίνεται, όμως, ο ίδιος δεν βλέπει τα πράγματα μονόπλευρα. Αναγνωρίζει λάθη των σύμφυλών του. “Αρκετοί τσιγγάνοι έχουν 12 και 13 παιδιά. Προτιμούν να δώσουν το ένα για να ζήσει αξιοπρεπώς εκείνο, και να μπορέσουν να μεγαλώσουν τα υπόλοιπα της οικογένειας”, σημειώνει.
Δεν παραβλέπει, όμως, το γεγονός ότι “υπάρχουν οι τσιγγανοπατέρες, οι οποίοι γίνονται πρόεδροι καταυλισμών, εκμεταλλευόμενοι πράγματα και καταστάσεις. Πάει ένα κόμμα κι εκείνοι δεν χάνουν την ευκαιρία : 'Δώστε μου τόσα χρήματα και εμείς θα σας ψηφίσουμε. Άλλος κάνει το βασιλιά και άλλος τον πρίγκηπα, για να καρπωθούν διαφόρων ωφελημάτων, κάτι όμως, που άρχισε να τελειώνει σιγά σιγά”.
"Από τη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο περιθώριο της κοινωνίας"
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην πορεία της φυλής του από το χθες στο σήμερα, φθάνει στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου: “Εμείς ήμαστε ο ειδικός στρατός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που πήγαμε και καταλάβαμε όλο τον κόσμο. Ιράν, Τουρκία, Πακιστάν, Ινδία. Γι' αυτό και στη γλώσσα μας συνυπάρχουν τούρκικες, πακιστανικές, ελληνικές ή άλλες λέξεις. Μας ονόμασαν γύφτους. Γύφτος, όμως, σημαίνει σιδεράς. Επί Μεγάλου Αλεξάνδρου εμείς φτιάχναμε τα όπλα, τα τόξα, τα βέλη...”.
“Το όνομα τσιγγάνος – ατσίγγανος ή αθίγγανος – ήρθε αργότερα. Ετυμολογικά σημαίνει τον "ανέγγιχτο" - από την ονομασία της κατώτερης ινδουιστικής κάστας, από την οποία πιθανολογείται ότι προήλθαν - και ετυμολογείται από το στερητικό α- και το ρήμα θιγγάνω, δηλαδή "αγγίζω", λέει ο Βασίλης Παΐτέρης.
“Για πολλά χρόνια τώρα, όμως, παραμένουμε στο περιθώριο της κοινωνίας”, συμπληρώνει. Μιλάει για διακρίσεις, οι οποίες δεν αφήνουν περιθώριο ανάπτυξης στη φυλή του. “Μας θέλουν αγράμματους, για να παίρνουν κάποιοι άλλοι τα πακέτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν δικαιολογώ όσους τσιγγάνους είναι ενταγμένοι ήδη στην ελληνική κοινωνία και είναι παραβάτες. Κάποιοι, όμως, δεν επιθυμούν να εντάξουν την ιδιαίτερη αυτή φυλή στο κοινωνικό σύνολο. Εντάχθηκαν τόσοι και τόσοι άλλοι. Εμείς, όμως, μένουμε πάντα στην απέξω”, λέει με παράπονο ο κύριος Παϊτέρης.
“Έχουν δοθεί πολλά χρήματα για τις ευπαθείς ομάδες, μεταξύ των οποίων και οι ΡΟΜΑ. Παίρνει τα λεφτά ένα υπουργείο και ετοιμάζει ένα υποτυπώδες πρόγραμμα για την εκπαίδευση. Στέλνουν όλα τα παιδάκια σε ένα σχολείο ουρανοκατέβατα. Κάτι, που στην πράξη αποδεικνύεται λάθος. Θα έπρεπε να δημιουργηθεί στον καταυλισμό ένα κέντρο εκπαίδευσης. Για να μάθει το παιδί και να εκπαιδευτεί σταδιακά. Κάτι, που θα έπρεπε να υλοποιηθεί για ένα ή δύο χρόνια και μετά να πάνε στο σχολείο. Αν τα πας έτσι και τα πετάξεις σε μία σχολική τάξη, ίσα για να βγει το πρόγραμμα, έχεις χάσει”, συμπληρώνει.
Μιλάει για τη διάκριση, που γίνεται σε σχέση με άλλους λαούς, οι οποίοι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να γίνουν ισότιμα μέλη και να ενταχθούν αρμονικά στην κοινωνία.
“Να είστε σίγουροι ότι, αν για την ίδια δουλειά είναι υποψήφιοι ένας τσιγγάνος, ένας Αλβανός και ένας Βούλγαρος, θα προτιμηθούν οι δύο τελευταίοι”.
Αναφέρεται στο γεγονός ότι αρκετοί αλλοδαποί, που έρχονται στην Ελλάδα, έχουν λάβει έστω τη βασική εκπαίδευση, γεγονός που τους δίνει περισσότερα πλεονεκτήματα για να διεκδικήσουν και να κερδίσουν δικαιώματα και 'θέλω'. “Ο τσιγγάνος πάλι, είναι εντελώς αμόρφωτος. Πας να του μιλήσεις και δεν ξέρει να εκφραστεί. Έτσι τον θέλει η πολιτεία. Να του δίνουν από 10 ευρώ κάθε 4 χρόνια, αγοράζοντας την ψήφο του”.
Αναφερόμενος στο ρατσισμό, που τόσο ο ίδιος, όσο και άλλα μέλη της φυλής του έχουν αντιμετωπίσει κατά καιρούς, θυμάται ένα συγκεκριμένο περιστατικό: “Όταν απολύθηκα από το στρατό, ένας συστρατιώτης πετάγεται και μου λέει: 'Καλώς το γύφτο'. Αν γίνει πόλεμος, όμως, θα πολεμήσουμε κι εμείς, από το ίδιο μετερίζι. Γιατί εμένα με απωθεί το κράτος και μου λέει 'είσαι γύφτος' και πουλάς τα παιδιά σου ; Τι έκανε εκείνο για να μην πουλάω τα παιδιά μου;”, αναρωτιέται ο Βασίλης Παϊτέρης.
Στο ερώτημα αν θα έπρεπε οι ΡΟΜΑ να κάνουν και οι ίδιοι κάτι από την πλευρά τους για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους, απαντάει με ειλικρίνεια: “Οι Έλληνες ΡΟΜΑ είναι ατομιστές. Δεν βοηθάνε ο ένας τον άλλον. Ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του”.
Αναφορικά με την υπόθεση της Μαρίας, εξηγεί ότι πήρε τόσο μεγάλη έκταση, για να αποπροσανατολιστεί ο πολίτης από τα πραγματικά προβλήματα. “Μία υπόθεση, η οποία εκτός των άλλων λειτούργησε ιδανικά, ως μέσο προβολής κάποιων ανθρώπων. Αν πάτε στο Χαμόγελο του Παιδιού, για παράδειγμα, θα διαπιστώσετε ότι ουδέποτε έχει ξαναπατήσει τσιγγανάκι εκεί. Πριν από ένα χρόνο, ζήτησα να αναλάβουν δύο παιδάκια, που είχαν πεθάνει οι γονείς τους. Η αντιμετώπιση, που έλαβα, ήταν η χειρότερη δυνατή”, καταγγέλλει.
Κι αν κάποιοι αρνούνται να το παραδεχθούν, οι ΡΟΜΑ ανήκουν στην ελληνική κοινωνία. Κανείς δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι παρατηρούνται κατά καιρούς παραβατικές συμπεριφορές από την πλευρά τους. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να μη δεχτεί ότι αρκετά συχνά γίνονται στόχος από πολλές πλευρές ή τηρείται απόλυτη σιγή γύρω από ζητήματα, που τους απασχολούν. Στην πραγματικότητα, όμως, ο “Καιρός των Τσιγγάνων”, εκτός από γνωστή ταινία του Κοστουρίτσα, δεν παύει να έχει και αρκετές διακυμάνσεις. Διακυμάνσεις, με τις οποίες θα πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθούμε σοβαρά όλοι, αποφεύγοντας να αποστρέφουμε το κεφάλι, ατενίζοντας της μαγευτικές αποχρώσεις της ίριδας μετά τη βροχή...
