Τι πρέπει να κάνουμε όταν υιοθετούμε κατοικίδιο

H υιοθεσία ενός κατοικιδίου μπορεί να φέρει χαρά σε ένα σπίτι. Συνήθως, τα παιδιά είναι εκείνα, που φέρνουν ένα ζωάκι στο σπίτι. Κι αυτό, γιατί οι γονείς δεν θέλουν στις περισσότερες περιπτώσεις να τους χαλάσουν χατήρι. Δεν είναι βέβαια λίγες οι φορές, στις οποίες οι ενήλικες επιλέγουν να εντάξουν στην οικογένειά τους ένα νέο μέλος.

Το news.gr, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στις 4 Οκτωβρίου, σας ξεναγεί στον μαγικό τους κόσμο. Είτε είστε ήδη ιδιοκτήτες, είτε σκέφτεστε να υιοθετήσετε ένα ζωάκι.

Mιλώντας με την κτηνίατρο, Δέσποινα Κώτση, τονίζεται ότι τo πρώτο πράγμα, που πρέπει να αποφασίσει μία οικογένεια, είναι ότι θέλουν όλα τα μέλη της το ζώο, για να μην καταλήξει αυτό αργότερα στο δρόμο.

“Η κάθε οικογένεια θα πρέπει να σκεφτεί τι ακριβώς θέλει από το ζώο που θα πάρει. Θέλει να είναι φύλακας, για συντροφιά, για τα παιδιά ή για παραμονή σε εξωτερικό χώρο;”, σημειώνει. “Αφού αποφασίσουν τι ζώο θέλουν, θα πρέπει να απευθυνθούν σε κάποια φιλοζωική για να λάβουν και τις απαραίτητες οδηγίες - κατευθύνσεις".

Η κτηνίατρος προειδοποιεί όσους επιλέξουν την αγορά ενός κατοικίδιου, για τις εκτροφές, που γίνονται σε πολύ άσχημες συνθήκες, με εντατικούς ρυθμούς και έχουν ως αποτέλεσμα να γίνονται αιμομιξίες. “Τα γονίδια αυτά πηγαίνουν από γενιά σε γενιά μεταφέροντας αλλεργίες και άλλες ασθένειες, επειδή δεν γίνεται σωστή αναπαραγωγή. Δεν μπορούμε αγοράζοντας από pet shop να είμαστε βέβαιοι για το ζώο, που θα έχουμε στα χέρια μας”, συμπληρώνει.

Μια καλή λύση, πάντως, είναι η υιοθεσία ενός αδέσποτου ζώου. Απευθυνόμενοι σε κάποια φιλοζωική, μπορούμε να βρούμε κατοικίδια, που είναι εμβολιασμένα και εξετασμένα για ασθένειες, συνήθως στειρωμένα, γλιτώνοντας συν τοις άλλοις και τα πρώτα έξοδα του ζώου που είναι τα πιο βασικά.

Τα πρώτα βήματα μετά την υιοθεσία

“Εφόσον το ζώο έρθει στην κατοχή μας - είτε αδέσποτο είτε δεσποζόμενο - θα πρέπει να έρθουμε σε επαφή από πριν με έναν κτηνίατρο για να λάβουμε οδηγίες και στη συνέχεια να το πάμε για εξέταση”, λέει η κυρία Κώτση.

Βασικές υποχρεώσεις

“Συνήθως, οι φιλοζωικές μας υποχρεώνουν να υπογράψουμε χαρτιά υιοθεσίας. Κάθε ιδιοκτήτης πρέπει να φροντίσει για την τοποθέτηση μικροτσίπ τόσο στις γάτες, όσο και στα σκυλιά, στο ιατρείο ενός κτηνιάτρου. Επίσης, οι ιδιοκτήτες οφείλουν να ενημερώσουν το γιατρό για την απόκτηση του ζώου, ώστε να γίνει η καταγραφή στον πανελλήνιο κτηνιατρικό σύλλογο”, σημειώνει η κυρία Κώτση.

Πότε πρέπει να εμβολιάζουμε

Όπως αναφέρει η κτηνίατρος, τα σκυλιά χρειάζονται τρεις με τέσσερις εμβολιασμούς ανά 20 με 25 ημέρες, ανάλογα την ηλικία, που θα ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί. “Αν ξεκινήσει από κουτάβι, για να βγει στο δρόμο χρειάζεται εμβολιασμός, που είναι απαραίτητος περίπου 2 με 3 μήνες μετά την υιοθεσία. Αν το ζώο είναι ενήλικο και έχει κάνει ήδη εμβόλια, χρειάζεται εμβολιασμό μία φορά το χρόνο”.

“Οι γάτες συνήθως θέλουν δύο εμβολιασμούς όταν είναι μικρές και από εκεί και ύστερα μία φορά το χρόνο εμβολιάζονται επαναληπτικά. Αν ζουν έξω, είναι απαραίτητο να κάνουμε και εμβόλιο για τη λύσσα”.

Η διαδικασία της αποπαρασίτωσης

Είναι γεγονός ότι τα παράσιτα – διαφόρων ειδών ζωύφια - ενοχλούν και απειλούν τα κατοικίδιά μας. Έτσι, καλό είναι να φροντίζουμε τα παράσιτα του εντέρου ανά τρίμηνο, ανάλογα με το βάρος του ζώου, όπου τα ζώα πρέπει λαμβάνουν ένα χάπι ανά τρεις μήνες.

Σύμφωνα με την κυρία Κώτση, “τα εξωτερικά παράσιτα, τσιμπούρια κλπ, καταπολεμούνται με αμπούλες, σπρέι ανά μήνα ή κολάρο, το οποίο τοποθετείται ανά τρεις με έξι μήνες”.

Η σημασία της πρόληψης

Εκτός από τα εμβόλια, θα πρέπει να γίνονται και προληπτικές εξετάσεις για κάποιες ασθένειες, που μπορούν να απειλήσουν τη ζωή τους. Για το σκύλο, πρέπει να γίνεται μία φορά το χρόνο εξέταση για καλαζάρ. Όταν είναι η γάτα μικρή, πρέπει να εξετάζεται για aids και λευχαιμία, για να προλάβουμε δυσάρεστες καταστάσεις στο μέλλον.

“Μία εξέταση αυτής της μορφής μας εξασφαλίζει κατά 99% ότι δεν θα έχουμε πρόβλημα και το ζώο θα ζήσει για πολλά χρόνια χωρίς προβλήματα υγείας”.

Τα σκυλιά, επειδή είναι πιο κοινωνικά και θέλουν την αγέλη, που είναι η οικογένεια, καλό είναι να μη μένουν πολλές ώρες μόνα. Με εκπαίδευση, μπορούν να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους.

Το σκυλί κουτάβι πρέπει να βγαίνει 4 με 5 φορές την ημέρα βόλτα, μέχρι να μάθει ότι πρέπει να κάνει την ανάγκη του έξω και ένα ενήλικο 2 φορές, πρωί και βράδυ. Πρέπει να βγαίνει να παίξει και να ασχοληθεί κάποιος μαζί του αρκετή ώρα.

Διατροφή

Οι περισσότεροι κτηνίατροι τα τελευταία χρόνια διαλέγουν τροφές συσκευασμένες, καλής ποιότητας, και όχι του εμπορίου, που είναι συνήθως χαμηλής ποιότητας. “Τα ζώα μας έχουν ανάγκη από υψηλά θρεπτικά συστατικά, που το μαγειρεμένο φαγητό δεν μπορεί να τους προσφέρει. Αν αποφασίσουν, όμως, οι ιδιοκτήτες ότι θέλουν μαγειρευτό φαγητό, δίνουμε συμπληρώματα και καταρτίζουμε ειδικό διαιτολόγιο για να μπορεί να αναπτυχθεί σωστά”, σημειώνει η κυρία Κώτση.

Όπως λέει, οι τροφές πρέπει να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, γιατί τα ζώα είναι σαρκοφάγα - ιδίως οι γάτες -, ενώ οι σκύλοι τρώνε και άλλα υλικά. “Το μαγνήσιο και ο φώσφορος θα πρέπει να περιέχονται σε μικρές ποσότητες για να μη δημιουργούνται προβλήματα στο κατώτερο ουροποιητικό, ειδικά στα στειρωμένα ζώα, ενώ το λίπος πρέπει να είναι επίσης χαμηλό, ειδικά στα στειρωμένα, που έχουν τάσεις παχυσαρκίας”.

Τα...ταξιδιωτικά έγγραφα

Τόσο το βιβλιάριο υγείας, όσο και το μικροτσίπ, είναι υποχρεωτικά με βάση το νόμο. Το πρώτο, μάλιστα, είναι απαραίτητο να το έχουμε μαζί μας και στα ταξίδια επιδεικνύοντάς το όταν μας ζητηθεί.

Αν το ζώο ταξιδέψει στο εξωτερικό, πρέπει - εκτός από μικροτσίπ και βιβλιάριο - να διαθέτει στις αποσκευές του και διαβατήριο, το οποίο προμηθεύει ο κτηνίατρος.

Για τα ταξίδια εντός Ελλάδος, οι απαιτήσεις δεν είναι ιδιαίτερα εξεζητημένες, αλλά καλό είναι να μιλάμε πάντα με την εταιρεία, για το αν υπάρχει συγκεκριμένη οδηγία.

“Τα ζώα με ευαίσθητο πεπτικό παθαίνουν ναυτία στη διάρκεια του ταξιδιού. Η λύση βρίσκεται συνήθως σε ηρεμιστικά χάπια ή αντιεμετικά σε συνεργασία με τον κτηνίατρο μας”, συμπληρώνει η κυρία Κώτση. Όπως διευκρινίζει, μάλιστα, για τις προϋποθέσεις ενός ταξιδιού στο εξωτερικό, “κάθε χώρα έχει τις δικές της προδιαγραφές. Καλό, λοιπόν, είναι να ενημερωνόμαστε από τις πρεσβείες της χώρας, που θα ταξιδέψει το ζώο. Αν θέλουμε να πάμε στη Γαλλία, θα πρέπει να πάρουμε τη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα. Η Αγγλία πριν από λίγο καιρό είχε καραντίνα, ενώ η Αμερική, η Ελβετία και άλλες χώρες έχουν θέσει ιδιαίτερα αυστηρές προδιαγραφές. Πρέπει σε κάθε περίπτωση να είμαστε προετοιμασμένοι”, καταλήγει η κτηνίατρος. 

Διαβάστε για το Πρόγραμμα Στειρώσεων Αδέσποτων Ζώων του Animal.gr & της Animal Action Hellas