«Έβαλα το μωρό μέσα, της έδωσα τη σακούλα και της είπα πέτα την»
Κλαίγοντας με λυγμούς η 19χρονη που κατηγορείται για την δολοφονία του μόλις λίγων ωρών μωρού της, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, στην Πετρούπολη ζήτησε από το δικαστήριο να της δώσει την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή.
«Δεν μπορώ να κοιτάξω κανέναν στα μάτια. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη αλλά ξέρω ότι τίποτα δεν μπορεί να φέρει το μωρό πισω» είπε απολογούμενη ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου η 19χρονη και επιχείρησε να βγάλει από το κάδρο της υπόθεσης την συγκατηγορούμενη μητέρα της η οποία φέρεται να ήταν εκείνη που τη βοήθησε και πέταξε το άψυχο κορμάκι του μωρού στα σκουπίδια.
Η νεαρή κοπέλα τρέμοντας είπε στους δικαστές πως κατάλαβε ότι ήταν έγκυος δυο μήνες πριν γεννήσει. «Δεν πήγα, όμως, στο γιατρό γιατί ντρεπόμουν. Φοβόμουν ότι θα με διώξουν από το σπίτι, δεν ήθελα να ντροπιάσω κανέναν από την οικογένεια μου...» ανέφερε ενώ μιλώντας για την μοιραία ημέρα του Φεβρουαρίου του 2018 περιέγραψε πώς γέννησε χωρίς καμία βοήθεια στο μπάνιο του σπιτιού της ακολουθώντας τις συμβουλές που είχε δει στο διαδίκτυο... «Έπεσα κάτω και έκανα ό,τι είχα δει στο διαδίκτυο..
Η μητέρα μου χτύπαγε την πόρτα αλλά δεν της άνοιγα. Δεν καταλάβαινα τι γινόταν.. Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει. Όλα ήταν μαύρα...Μετά έκοψα τον λώρο και ακούμπησα το μωρό λίγο πιο εκεί...» ισχυρίστηκε επιμένοντας πως η μητέρα της ακολούθησε τις δικές της οδηγίες καθώς, όπως είπε, μόνη έκοψε τον λώρο , έβαλε χαρτί στο στόμα του μωρού και στη συνέχεια της ζήτησε να της δώσει μια σακούλα. «Έβαλα το μωρό μέσα, της έδωσα τη σακούλα και της είπα πέτα την» ανέφερε η 19χρονη με τον εισαγγελέα να αντιδρά λέγοντας τη με νόημα: «είστε κατηγορούμενη και μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε...».
Κλαίγοντας με λυγμούς, η νεαρή κοπέλα ευχήθηκε στο μέλλον «όλη η οικογένεια μου να ενωθεί και να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο πια..» Όπως είπε προσπαθεί μόνη με βιβλία, να ξεχάσει ότι έγινε...
«Ήμουν η κόρη της Αλβανίδας που δεν ήξερε να μιλάει ελληνικά... Με έχουν πει και μπάσταρδο επειδή οι γονείς μου παντρεύτηκαν αργότερα... Βγαίνω έξω και φοβάμαι... Ντρεπόμουν να ζητήσω βοήθεια ήμουν η χοντρή του σχολείου... Θέλω να τελειώσω το σχολείο να βρω μια δουλεια έστω και καθαρίστρια και να κάνω μια καινούργια αρχή...»
