Υπήρξε το θεατρικό γεγονός της χρονιάς στην περσινή, θεατρικά πάσχουσα και άνυδρη Θεσσαλονίκη. Ενας ιστορικός θίασος που είχε διακόψει τη λειτουργία του λόγω οικονομικών προβλημάτων, μια θεατρική στέγη που έκλεισε (για να γίνει κι αυτή σούπερ-μάρκετ ή νυχτερινό κέντρο;) και επανασυστάθηκε απο το "πουθενά", ο πλέον γνωστός ... κήπος στην ιστορία του θεάτρου, κι ενα εντυπωσιακό παλιό αρχοντικό - της ίδιας ακριβώς "ηλικίας" με τον Τσεχωφικό "Βυσσινόκηπο" - έκαναν το θεατρικό "μπαμ" τη χρονιά που πέρασε.
Οι παραστάσεις του "Βυσσινόκηπου" στο ιστορικό αρχοντικό (βίλα Καπαντζή) του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας (ΜΙΕΤ), ένα από τα λιγοστά πλέον εναπομείναντα κτίρια της οδού Βασ. Ολγας, πρώην Εξοχών της Θεσσαλονίκης, θαυμαστό δείγμα αρχιτεκτονικού εκλεκτικισμού, χτισμένο στα 1898 για λογαριασμό της οικογένειας Καπαντζή - των εξισλαμισμένων αριστοκρατών Εβραίων (Ντονμέδων) της Θεσσαλονίκης - άρχισαν τον περασμένο Φεβρουάριο κι αν και ... περιορισμένες χρειάστηκε να πιάσει καλοκαίρι για να διακοπούν έπειτα από αλλεπάλληλες παρατάσεις.
Ο φιλόξενος χώρος της βίλας Καπαντζή (αυλαία και σκηνικό συνάμα, καθώς οι θεατές τοποθετούνταν σε μόλις 45 καρέκλες της σάλας του ισογείου και ο υπόλοιπος χώρος - ανέγγιχτος λειτουργεί ως το σκηνικό του έργου) είχε αρχικά παραχωρηθεί για μόνο δύο μήνες στην Πειραματική σκηνή.
Στο έργο "Βυσσινόκηπος" του Αντον Τσέχωφ, οι πρωταγωνιστές βιώνουν ιλαροτραγικά τις κοινωνικές, ταξικές, οικονομικές - εν τέλει πολιτικές - αλλαγές, απόρροια των πολιτικο-κοινωνικών εξελίξεων στη Ρωσία των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Γραμμένος στα 1903, από τον 43χρονο τότε γιατρό και βαθύτατο γνώστη της "ρωσικής" και γενικότερα ανθρώπινης ψυχής Αντον Τσέχωφ, ο "Βυσσινόκηπος" - θεατρικός συμβολισμός ενός κομματιού γης κατάφυτου από ανθισμένες βυσσινιές εν μέσω της αχανούς ρώσικης στέπας - πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Τέχνης της Μόσχας στις 17 Ιανουαρίου του 1904 (ανήμερα των 44ων γενεθλίων του συγγραφέα του) και λίγους μόνο μήνες πριν από τον πρόωρο θάνατό του. Μόλις έναν χρόνο αργότερα, στις 5 Ιανουαρίου του 1905, ξεσπά η πρώτη μεγάλη γενική απεργία στη Ρωσία, που σήμανε τη "γενική δοκιμή", τον πρόδρομο της Ρωσικής Επανάστασης του 1917.
Ο "Βυσσινόκηπος" της ... άστεγης Πειραματικής Σκηνής Τέχνης Θεσσαλονίκης υπήρξε η πρώτη της παράσταση -εκτός του οικείου φιλόξενου χώρου του θεάτρου "Αμαλία" (του δικού της... "Βυσσινόκηπου"), όπου το θέατρο "γεννήθηκε" κι έδρασε και πρόσφερε θεατρική δράση και παιδεία στην πόλη από το 1979.
Το έργο παίζεται σε μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη και σε σκηνοθεσία της Χριστίνας Χατζηβασιλείου. Διαμόρφωση χώρου και κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου, βοηθός σκηνοθέτη και επιμέλεια φωτισμών: Μαρία Λαζαρίδου. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Έφη Σταμούλη, Στάθης Μαυρόπουλος, Σοφία Βούλγαρη, Κυριάκος Δανιηλίδης, Γιώργος Δημητριάδης, Άννα Ευθυμίου, Μάριος Μεβουλιώτης, Ηλίας Παπαδόπουλος, Μιχάλης Συριόπουλος, Μαρίτα Τσαλκιτζόγλου και Γιώργος Φράγκογλου.
Κύκνειον άσμα του Τσέχοφ, ο "Βυσσινόκηπος" είναι το έργο ενός αποχαιρετισμού, ενός τέλους εποχής. Ο πανέμορφος βυσσινόκηπος θα βγει στο σφυρί, ο κόσμος αλλάζει, η χρεοκοπία έρχεται, οι αυταπάτες επιμένουν, οι άνθρωποι πασχίζουν για λίγη ευτυχία, συγκινητικοί και κωμικοί ταυτόχρονα. Ο Στανισλάφσκι, πρώτος σκηνοθέτης του έργου, όταν το διάβασε έγραψε στον συγγραφέα: "Έβαλα τα κλάματα διαβάζοντάς το και δεν μπορούσα να σταματήσω". Κι ο Τσέχοφ του απάντησε: "Το έργο μου δεν είναι δράμα, αλλά κωμωδία, στιγμές - στιγμές, μάλιστα, φάρσα".
Μετα τις αλλεπάλληλες παρατάσεις της περσινής σεζόν, ο "Βυσσινόκηπος" του Αντον Τσέχωφ και της άστεγης Πειραματικής Σκηνής της τέχνης "πωλείται" και πάλι (έτσι εγραφε μια πινακίδα - εισαγωγική του σκηνικού στην είσοδο της βίλας - θεάτρου στη διάρκεια των περσινών παραστάσεων) για δύο ακόμη μήνες.
Από τις 25 Σεπτεμβρίου (είναι ουσιαστικά η Περαματική Σκηνή της "τέχνης" που "ανοίγει" τη θεατρική σεζόν στην πόλη) ως τις 24 Νοεμβρίου 2013.
Η προπώληση των εισιτηρίων (15 €, φοιτητικό - μαθητικό 10, κάρτα ανεργίας 8, ατέλεια 5. Πέμπτη βράδυ και Σάββατο απόγευμα: γενική είσοδος 10 €) αρχίζει τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, στο Βιβλιοπωλείο "Ιανός" της Αριστοτέλους.
Παραστάσεις: Τετάρτη - Πέμπτη - Παρασκευή ώρα 21.00, Σάββατο 18.30 και 21.00, Κυριακή 19.00.
Λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας (μόνο 45 θέσεις) είναι απαραίτητο να προμηθεύονται οι θεατές τα εισιτήριά τους πριν από την ημέρα της παράστασης, στο πατάρι του βιβλιοπωλείου "ΙΑΝΟΣ" (Αριστοτέλους 7, τηλ. 2310.276447), τις καθημερινές 9.00-21.00 και το Σάββατο 9.00-20.00. Περισσότερες πληροφορίες στο γραφείο της Πειραματικής Σκηνής, τηλ. 2310.860708, κάθε μέρα 11.00-14.00.
