Φαίνεται πως υπάρχουν κάποια πράγματα που οι πιλότοι των αεροπλάνων αποφεύγουν να γνωστοποιούν στους επιβάτες. Το περιοδικό Reader’s Digest, αφού πήρε συνεντεύξεις από 17 πιλότους, κατέληξε στα παρακάτω βασικά σημεία:
Πετώντας με οριακά καύσιμα. Πολλοί πιλότοι παραδέχονται πως τους ασκούνται συνεχείς και έντονες πιέσεις από τις εταιρείες τους να μεταφέρουν όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα, για λόγους οικονομίας. Κάποιες φορές η κατάσταση είναι τόσο οριακή, που αρκεί ένα έκτακτο γεγονός, όπως μια καταιγίδα ή μια καθυστέρηση, ώστε να αναγκαστεί το αεροπλάνο να προσγειωθεί εκτάκτως σε άλλο αεροδρόμιο.
Η πραγματική αιτία των καθυστερήσεων. Κάποιες φορές η αεροπορική εταιρεία δεν προβλέπει διάλειμμα και χρόνο για φαγητό-έτσι, το πλήρωμα συχνά αναγκάζεται να καθυστερήσει την άφιξή του στο αεροσκάφος.
Το κουρασμένο πλήρωμα. Πιλότοι στα όρια της σωματικής κατάρρευσης, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι κανονισμοί του επαγγέλματος, αφήνουν περιθώριο μέχρι και 16 συνεχών ωρών πτήσης, χωρίς διάλειμμα. Πολύ περισσότερες ώρες δηλαδή από όσες επιτρέπονται σε έναν οδηγό φορτηγού. Με τη βασική βέβαια διαφορά, ότι ακόμα και ο οδηγός μπορεί ανά πάσα στιγμή να σταματήσει στο πρώτο βενζινάδικο για να ξεκουραστεί.
Μυστικά σχετικά με την ασφάλεια. Μπορεί κάποιος να κλείσει κανονικά το εισιτήριό του μέσω διαδικτύου σε μια γνωστή και ασφαλή αεροπορική εταιρεία, και να καταλήξει να ταξιδεύει με κάποιο τοπικό αεροπλάνο, άλλης συνεργαζόμενης εταιρείας. Ο λόγος είναι απλός: στις τοπικές γραμμές, οι απαιτήσεις για τις ώρες πτήσης και την εμπειρία του πιλότου είναι λιγότερες. Άρα και το κόστος του…
Οι αναταράξεις. Κάποιοι κανόνες σχετικά με την ασφάλεια των αεροπορικών πτήσεων παραμένουν παράξενοι. Όπως αυτός που προβλέπει ότι στα 13 χιλιόμετρα ύψος και με ταχύτητα 644 χλμ/ώρα, υπό συνθήκες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν αναταράξεις, οι αεροσυνοδοί μπορούν άφοβα να σερβίρουν ζεστό καφέ και ακριβά κρασιά. Αντίθετα, όταν το αεροπλάνο τροχοδρομεί με 8 και 10 χλμ./ώρα, οι επιβάτες πρέπει να είναι δεμένοι στα καθίσματά τους σαν οδηγοί αγωνιστικού αυτοκινήτου.
Η δίνη του χρόνου. Οι εταιρείες προσαρμόζουν τον χρόνο διάρκειας των πτήσεών τους, προκειμένου να παρουσιάζουν όλο και καλύτερα ρεκόρ στην ακρίβεια της ώρας άφιξης. Έτσι, μια πτήση που διαρκεί μια ώρα και τρία τέταρτα, μπορεί να την παρουσιάζουν ότι διαρκεί δύο ώρες.
Οδηγίες. Το ότι τα πληρώματα φορούν στολή, δε σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζουν καλά τους χώρους του αεροδρομίου. Στην πραγματικότητα, πηγαινοέρχονται σε τόσο μεγάλο αριθμό αεροδρομίων, που συνήθως δεν έχουν ιδέα για τους χώρους που επισκέπτονται.
Δεν είναι όλα τα αεροδρόμια ίδια. Δύο από τα χειρότερα αεροδρόμια θεωρούνται το Reagan National στην Ουάσιγκτον και το John Wayne στην Καλιφόρνια. Κι αυτό διότι κοντά σε αυτά κατοικούν πλούσιοι κάτοικοι, οι οποίοι σιχαίνονται το θόρυβο των αεροπλάνων. Έτσι, έχουν πιέσει προκειμένου να ακολουθούνται ειδικές διαδικασίες μειωμένης εκπομπής θορύβου, γεγονός που συνιστά πονοκέφαλο για τους πιλότους.
Δύσκολες προσγειώσεις. Σε κάποια αεροδρόμια, ασχέτως του πόσο καλός είναι ο πιλότος, θα γίνονται πάντα οι πιο δύσκολες –και απότομες- προσγειώσεις. Ο λόγος είναι απλός: οι διάδρομοί τους είναι πολύ μικροί.
Οι πιλότοι λένε στους επιβάτες μόνο όσα πρέπει να γνωρίζουν, ώστε να μην τους τρομάξουν σε περίπτωση κατάστασης έκτακτης ανάγκης.
Οι πιλότοι είναι υποχρεωμένοι να μειώνουν τις καθυστερήσεις, ακολουθώντας την αυστηρή πολιτική των εταιρειών, προκειμένου οι αναχωρήσεις και οι αφίξεις να γίνονται στην ώρα τους. Συνεπώς, τους είναι αδύνατο να περιμένουν εκείνους τους λίγους επιβάτες οι οποίοι σχεδόν πάντα αργούν-ειδικά όταν πρόκειται για πτήση με ανταπόκριση.
Οι πιλότοι ομολογούν πως όλοι απολαμβάνουν τα συγχαρητήρια των επιβατών μετά από μια επιτυχημένη προσγείωση.
Τέλος, αν η πτήση σας έτυχε να καθυστερήσει λόγω κακών καιρικών συνθηκών, πιστέψτε τους πιλότους που σας το λένε. Ο καιρός μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός από αυτό που αντιλαμβάνεστε, και μάλιστα σε όχι απαραίτητα μεγάλη απόσταση.
