Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση δήμου που ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση Διοικητικού Εφετείου, το οποίο είχε κάνει εν μέρει δεκτή αγωγή, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέβαλαν μέλη της οικογένειας ανήλικης η οποία τραυματίστηκε θανάσιμα σε ατύχημα σε παιδική χαρά.
Το ατύχημα έγινε το 1999, όταν η τετράχρονη που έπαιζε, στηρίχθηκε σε σιδερένια καγκελόπορτα 100 κιλών, η οποία υποχώρησε και την τραυμάτισε θανάσιμα, αφού υπέστη βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Η αυτοψία που πραγματοποιήθηκε, έδειξε ότι η πόρτα είχε διάφορα προβλήματα στη λειτουργία της και ότι δεν είχαν μεσολαβήσει οι τακτικοί έλεγχοι. Το Διοικητικό Εφετείο κάνοντας δεκτή τη σχετική αγωγή δέχθηκε ότι τα αρμόδια όργανα του δήμου είχαν παραλείψει να λάβουν τα αναγκαία μέτρα συντήρησης και επισκευής της πόρτας, ενώ δεν είχαν μεριμνήσει να βάλουν μία αλυσίδα ασφαλείας και ένα "στοπ", ώστε να είναι συνεχώς σφραγισμένη.
Εξαιτίας των παραλείψεων αυτών ήταν εύκολη η πρόσβαση των ανηλίκων την ώρα του παιχνιδιού με συνέπεια το τραγικό συμβάν.
Έτσι, δέχθηκε ότι θεμελιώνεται ευθύνη του δήμου, ενώ απέρριψε τους ισχυρισμούς του, ότι υφίστατο συντρέχον πταίσμα και της γιαγιάς που συνόδευε το παιδί, με τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρχαν παιδοφύλακες και επομένως έπρεπε να την προσέχει η συνοδός.
Το ΣτΕ επικύρωσε την ευθύνη αποκλειστικά του δήμου λόγω των παραλείψεων και αφού δεν αναφέρθηκε κανένα πραγματικό περιστατικό για συνευθύνη της συνοδού, συμφώνησε στην αποζημίωση 150.000 ευρώ σε κάθε γονέα και 85.000 ευρώ στον παππού και στη γιαγιά.
