Το θέμα της διαφθοράς στην Ελλάδα θίγει με άρθρο του που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της International Herald Tribune (που αποτελεί τη διεθνή έκδοση των New York Times) ο ανταποκριτής Ρότζερ Κόεν, κάνοντας λόγο για “ηθικό χάσμα” ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά και του ευρωπαϊκού Νότου.
“Για τους Έλληνες η τήρηση των κανόνων ήταν μια μορφή βλακείας”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κόεν, και συνεχίζει: “Αν οι πολιτικοί ήταν διεφθαρμένοι, ποιο μπορεί να ήταν το νόημα την προσωπικής ακεραιότητας; Είναι πολύ καλύτερο, σκέφτηκαν οι Έλληνες, να εμπιστευτούμε το “fakelaki” (το μικρό φάκελο) και το “rousfeti” (μία πολιτική χάρη έναντι ψήφων), παρά να συγχέουμε την ηθική με την ουσιαστική πρόοδο”.
Αναφερόμενος στους δημοσίους υπαλλήλους, ο Κόεν σημειώνει: “Άπαξ και είχες δουλειά στο δημόσιο τομέα, ήσουν, όπως το λένε οι Έλληνες, “βολεμένος”, ή στα ιταλικά “sistemato”. Και στις δύο χώρες αυτό σήμαινε ότι ήσουν ενσωματωμένος εφ' όρου ζωής σε ένα σύστημα που σου επέτρεπε να δουλεύεις λίγο, να απολαμβάνεις νωρίτερα μία καλή σύνταξη, πιθανόν να αποσπάσεις ένα ή δύο “φακελάκια” για κάποια εξυπηρέτηση, και να βρεις μια άλλη δουλειά στον άφθονο ελεύθερο χρόνο σου για επιπλέον χρήματα”.
Στο άρθρο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης, περιγράφεται σαν “ο άνθρωπος που καλείται να γεφυρώσει το ηθικό χάσμα της Ευρώπης”. Ο αρθρογράφος αναφέρεται μάλιστα και σε μία συνέντευξη που πήρε από τον υπουργό, στο πλαίσιο της οποίας του έδειξε σε φωτογραφία ένα έγγραφο που αφορούσε στη μετακίνηση ενός και μόνο υπαλλήλου από μία πόλη σε μία άλλη. “Η υπογραφή του ήταν εκεί – μαζί με 15 άλλες! Τόση γραφειοκρατία είναι εξοντωτική, και είναι και πλούσια πιθανή πηγή διαφθοράς: Ανάμεσα σε τόσες υπογραφές, κάποιες μπορεί να έχουν αντίτιμο”, σχολιάζει.
Καταλήγοντας, ο Κόεν αναφέρει: “Η Ευρώπη πρέπει να γεφυρώσει το ηθικό της χάσμα. Οι Έλληνες μπορούν να μάθουν κάτι για τα οικονομικά ως ηθική φιλοσοφία. Οι Γερμανοί μπορούν να μάθουν ότι η λιτότητα ως οικονομικό εργαλείο έχει τα όριά της και ότι η χρήση ενός δημοσιονομικού ελλείμματος για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη δεν είναι αμαρτία. Το ευρώ είναι επίσης ένα μάθημα ηθικής”.