Τη θρυλική Ατλαντίδα υποστηρίζουν ότι εντόπισαν μεταξύ Δανίας και Σκωτίας Βρετανοί επιστήμονες.
Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές από του Πανεπιστημίου St. Andrews, στο βυθό της βόρειας θάλλασας, ανάμεσα στα δύο κράτη, πριν από οκτώ χιλιάδες χρόνια υπήρχε μια χώρα με δεκάδες χιλιάδες κατοίκους, που ευημερούσε .
Ωστόσο η παγκόσμια κλιματική αλλαγή εξανάγκασε τους κατοίκους της να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη και το κομμάτι της στεριάς που ένωνε τη σύγχρονη Σκωτία και τη Δανία και απορροφήθηκε από το νερό έπειτα από μια φυσική καταστροφή, ίσως ένα τσουνάμι.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, όταν αυτοδύτες πετρελαϊκή εταιρείας σκόνταψαν πάνω στη "βυθισμένη πολιτεία" και ανακάλυψαν καμάκια, εργαλεία από πυριτόλιθο, αρχαίους ταφικούς τύμβους. Αμέσως έδειξαν τα ευρήματά τους στους ειδικούς του Πανεπιστημίου St. Andrews οι οποιοι άρχισαν τις έρευνες.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου St. Andrews, Ρίτσαρντ Μπέιτς, υποστηρίζει ότι η Ατλαντίδα της Βόρειας θάλασσας είχε έκταση 800 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το κεντρικό της τμήμα είχε το μέγεθος της Γαλλίας. Οι επιστήμονες επίσης αναπαρέστησαν τη χλωρίδα και την πανίδα της βυθισμένης χώρας και θεωρούν ότι οι συνθήκες ζωής ήταν εκεί εξαιρετικά άνετες.
Ωστόσο, η εκδοχή των Βρετανών εγείρει σοβαρές αμφιβολίες. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Εργαστηρίου Εξελικτικής Γεωγραφίας του Ινστιτούτου Γεωγραφίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Αντρέι Βελίτσκο, τέτοιες απότομες υποχωρήσεις της στερεάς γης ή του βυθού της Βόρειας θάλασσας δεν υπάρχουν.
"Στην εποχή της κορύφωσης των τελευταίων παγετώνων εκεί υπήρξε μια υποχώρηση του ωκεανού κατά 130 μέτρα. Ωστόσο καμία άλλη απόδειξη- εκτός του ότι εκεί εκτείνονταν παγετώνες στο χώρο της υδάτινης λεκάνης, η οποία αποξηράνθηκε- δεν υπάρχει. Το τελευταίο στάδιο αυτής της διαδικασίας σημειώθηκε περίπου 20 χιλιάδες χρόνια πριν. Ενώ η Ατλαντίδα χρονολογείται περίπου στα 8000 χρόνια πριν και αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό" εξ΄΄ηγησε στη Φωνή της Ρωσίας ο επιστήμονας.
Αναζητώντας τη χαμένη ήπειρο
Οι ερευνητές ασχολούνται με την αναζήτηση της Ατλαντίδας αρκετές δεκάδες χρόνια. Εμφανίστηκε μάλιστα και μια ειδική επιστημονική ειδικότητα, η ατλαντολογία, η οποία συλλέγει και συνοψίζει όλες τις πληροφορίες για την Ατλαντίδα.
Στον χάρτη του πλανήτη υπάρχουν τουλάχιστον δεκαπέντε σημεία, όπου υποθετικά βρισκόταν η μυστηριώδης ήπειρος. Μεταξύ αυτών είναι η θαλάσσια λεκάνη μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου, οι Βαλεαρίδες Νήσοι, η περιοχή των Νήσων Αζορών, το αρχιπέλαγος των Καναρίων Νήσων, η Μαύρη Θάλασσα, οι Άνδεις, η Βραζιλία.
Υπάρχει και η εκδοχή ότι η Ανταρκτική είναι η χαμένη Ατλαντίδα. Ο εμπνευστής της, ο Άγγλος συγγραφέας Γκράχαμ Χάνκοκ στο βιβλίο του "Ίχνη των Θεών" υποστηρίζει ότι η Ανταρκτική μετακινήθηκε στην περιοχή του Νότιου Πόλου, ως αποτέλεσμα των λιθοσφαιρικών κινήσεων, ενώ πριν από αυτό βρισκόταν πιο κοντά στον Ισημερινό και δεν ήταν καλυμμένη με πάγο. Είχε ζεστό κλίμα, πλούσια χλωρίδα και πανίδα, ήταν κατοικημένη από ανθρώπους και χτισμένη με πόλεις, ορισμένες από τις οποίες είναι ορατές στις δορυφορικές λήψεις. Ωστόσο αυτή η υπόθεση έρχεται σε αντίθεση με την επιστημονική αντίληψη για τη γεωλογική κίνηση των ηπειρωτικών πλακών.
Είναι δυνατό η Ατλαντίδα να είναι απλώς ένας μύθος, δημιουργός του οποίου είναι ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας. Ειδικά αυτός στους Διαλόγους του διηγήθηκε για πρώτη φορά για το θρυλικό νησί των Ατλάντων, το οποίο βυθίστηκε μέσα σε μια μέρα στο βυθό της θάλασσας. Βασισμένος σε κάποιους θρύλους ο διάσημος Έλληνας υπέδειξε την εποχή της καταστροφής ως 9000 χρόνια, δηλαδή στα μέσα της 10ης χιλιετίας π.Χ. Η αλήθεια είναι ότι ο Πλάτωνας δεν αναφέρει τίποτε για τη Βόρειο θάλασσα, όπου υποτίθεται βρέθηκε η θρυλική ήπειρος από τους Βρετανούς επιστήμονες. Ως τόπο της καταστροφής της Ατλαντίδας ο φιλόσοφος είχε κατονομάσει τον Ατλαντικό Ωκεανό.
