Πριν λίγες μέρες ακούσαμε ότι η φορολογία επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών θα αυξηθεί από 0,2% να γίνει 0,35%. Μήπως όμως είναι λίγο;
Γιατί όμως η φορολογία να αυξηθεί μόνο στο 0,35% ; Γιατί να μη γίνει 3,5% ;
Ή, ακόμη καλύτερα, 35% ;
Ασφαλώς αστειευόμαστε. Σε ένα χρηματιστήριο, όπου οι μισές σχεδόν εταιρίες είναι ζημιογόνες, όπου τα κέρδη είναι στο 1/10 από ότι ήταν παλιά, όπου δεν αναμένεται ‘φως’, είναι τουλάχιστον άκαιρο να συζητάμε για επιπλέον φορολογία χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Φυσικά, δεν εκπλήσσει το μέτρο, αλλά το ποιοι το προτείνουν. Αν η κυβέρνηση αποτελείτο από νεόκοπους βουλευτές κάποιου νέου, στα πολιτικά χρονικά, κόμματος, πολλά πράγματα θα εξηγούνταν. Όμως, στην κυβέρνηση βρίσκονται τα 2 πολιτικά κόμματα, που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 39 χρόνια. Πρόκειται για τα κόμματα, που πήραν το δημόσιο χρέος από όπου ήταν, και το πήγαν στο 160% του ΑΕΠ. Ακόμη παραπέρα, κατ' ουσίαν, δε κυβερνούν τα κόμματα αυτά, αλλά οι πιστωτές μας, η Τρόικα. Πρόκειται για επιτελείο τεχνοκρατών, διορισμένων από ισχυρές χώρες για να μας βάλλουν στο σωστό δρόμο. Σωστά ;
Μα, αν όλοι αυτοί οι ‘έμπειροι’, με την αποκρυσταλλωμένη γνώση διακυβέρνησης 40 περίπου ετών, και οι άλλοι, οι ‘διεθνείς’, με τα σούπερ επιτελεία, που ρυθμίζουν τις τύχες της υφηλίου, είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τα αυτονόητα, όπως ότι δεν αυξάνουν φορολογία όταν δεν υπάρχουν συναλλαγές, τότε για ποια διάσωση Ελλάδας μιλάμε και για ποιες χρηματιστηριακές προοπτικές ;
Λένε ότι όλα τα συστήματα καταρρέουν από τα λάθη των ανθρώπων τους. Προφανώς τώρα ζούμε αυτή την κατάρρευση. Οι χρηματιστηριακές αξίες, σαν άγρια ζώα, θα αντικατοπτρίσουν αυτή την παρακμή, αυτή την κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση, ανατρέπονται επί το χείριστο οι προοπτικές του ΧΑ. Και, σαφώς, αναθεωρείται επί το χείριστο η όποια ως τώρα πρόβλεψη για τις προοπτικές της ελληνικής αγοράς.
Θα μπορούσαμε να δούμε κίνηση σε άλλες ζώνες τιμών. Και, καθώς καταργήθηκε ο περιορισμός στο short-selling, ίσως ότι το τελευταίο επεισόδιο στο Χρηματιστηριακό δράμα δεν έχει παιχτεί. Στην παρούσα φάση, καθώς τα μακροοικονομικά στο εξωτερικό δεν επιτρέπουν πολύ μακροπρόθεσμη αισιοδοξία, αλλά βραχυπρόθεσμα οι ξένες αγορές θα μπορούσαν να διατηρήσουν καλές τιμές, το ελληνικό χρηματιστήριο θα συνεχίσει να υστερεί των ξένων χρηματιστηρίων, μέχρι νεωτέρας ! Και, δυστυχώς, το μεγάλο αίνιγμα, η ‘καυτή πατάτα’ της κυβερνητικής μαγειρικής, είναι πώς θα πετύχει το κυβερνητικό πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης υπό καθεστώς πτωτικών ή έστω χαμηλών χρηματιστηριακά τιμών...!
*O Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία
*(Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.)
