Στέκεται περισσότερο στην αγάπη του στη θάλασσα και το Ναυτικό
Συνέντευξη στον Κώστα Βορίλα
Τον έχουν αποκαλέσει και "σταρ" της διοργάνωσης του Ράλλυ Αιγαίου. Εκείνος στέκεται περισσότερο στην αγάπη του στη θάλασσα και το Ναυτικό. Με το τελευταίο, θα αγωνιστεί, εκτός συναγωνισμού για το έπαθλο της γενικής κατηγορίας φέτος, στα πεντηκοστά γενέθλια του θεσμού, ως Πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού και με πλήρωμα απλούς δόκιμους!
Ο λόγος γίνεται για τον Δημήτρη Δεληγιάννη, το νικητή των δύο τελευταίων Ράλλυ Αιγαίου, του 2011 και του 2012, με το "θρυλικό" πια σκάφος Booker, ο οποίος μιλά στο news.gr για την ίδια τη διοργάνωση, παλιότερες θύμησες από αυτή και τη σημασία και τη συμβολή της! Ο Δεληγιάννης, με το ίδιο σκάφος ήρθε δεύτερος στον αγώνα του 2010, αλλά έχει πρωτεύσει στη σημαντικότερη ελληνική ιστιοπλοϊκή διοργάνωση ανοικτής θαλάσσης συνολικά οκτώ φορές και μία αμφιλεγόμενη.
Δημήτρη, μίλησέ μας για τις ιδιομορφίες της φετινής συμμετοχής σου.
Αποφασίσαμε φέτος, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα ετών από την αρχική διοργάνωση να κάνουμε κάτι το διαφορετικό. Συνεπώς, θα αγωνιστούμε με σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού, μαζί με τον Λεωνίδα Πελεκανάκη. Η καινοτομία της φετινής συμμετοχής είναι ότι στο σκάφος ως πλήρωμα δε θα συμμετέχουν αξιωματικοί ή έμμισθοι ναύτες, αλλά απλοί ναυτικοί δόκιμοι, που μόλις θα έχουν ορκιστεί. Αυτό το γεγονός από μόνο του συνιστά μια πολύ μεγάλη πρόκληση, αλλά ανεβάζει και πολύ ψηλά το βαθμό δυσκολίας, καθώς τα παιδιά δε θα έχουν ιδιαίτερη εμπειρία από σκάφη. Αυτό που επιδιώκουμε, ωστόσο, είναι να έχει μια σεβαστή και αξιοπρεπή αποστολή το Ναυτικό και να προσπαθήσουμε να καταταχθούμε όσο το δυνατόν ψηλότερα στην κατηγορία μας. Για τη γενική κατηγορία δεν έχουμε ελπίδες, μιας και το σκάφος με το οποίο θα συμμετέχουμε είναι σκάφος σαράντα ετών! Η επιτυχία μας θα είναι το Ναυτικό να συμμετάσχει αξιοπρεπώς.
Πώς σχολιάζετε τη φετινή διαδρομή του Ράλλυ Αιγαίου, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την περσινή;
Εντάξει, αυτό συμβαίνει αρκετές φορές. Η φετινή διαδρομή είναι ωραία, με πολλές εναλλαγές, σε αντίθεση με πέρσι που ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στην Κρήτη. Πρόκειται επίσης μια πιο "ελαφριά" διαδρομή, συγκριτικά με τη "βαριά" περσινή, η οποία είχε μεγαλύτερα σε μήκος "μπράτσα". Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει σε μεγάλους αγώνες ανοικτής θαλάσσης να υπάρχουν αρκετοί αγώνες όρτσα-πρίμα. Είναι ενδιαφέρον οι αγώνες αυτοί να διεξάγονται προς το τέλος της διοργάνωσης και να κρίνεται εκεί ο νικητής. Ένας ολοκληρωμένος ιστιοπλόος πρέπει να μπορεί να κάνει τα πάντα εντός θαλάσσης.
Μιας και αναφέρετε τη φράση "ολοκληρωμένος ιστιοπλόος", σας έχουν χαρακτηρίσει ως "σταρ του Ράλλυ Αιγαίου". Αποδέχεστε το χαρακτηρισμό;
Είναι λίγο υπερβολικό. Υπάρχει βέβαια η ιδιαιτερότητα του ρεκόρ που έκανα πέρσι. Κανένας άλλος ιστιοπλόος δεν έχει καταφέρει να έρθει πρώτος τέσσερις φορές -και μία δεύτερος- μέσα σε πέντε χρόνια. Το ρεκόρ είναι που κάνει κάποιους να μου δίνουν αυτόν το χαρακτηρισμό, όμως όλα είναι και θέμα μείγματος συμμετοχών. Πόσοι και ποιοι συμμετείχαν κάθε χρονιά, ποιοι μπόρεσαν και ποιοι δε μπόρεσαν να συμμετάσχουν...
Τι σημαίνει για εσάς το Ράλλυ Αιγαίου;
Πρόκειται για την κορυφαία ελληνική διοργάνωση για την ιστιοπλοΐα ανοικτής θαλάσσης. Από μόνο του το γεγονός ότι η διοργάνωση αυτή μετρά 50 χρόνια, ότι διεξάγεται κάθε χρονιά τις τελευταίες 50 και δεν έχει σταματήσει ποτέ, είναι ένα θέμα. Έχει μια ιστορία, έχει μια βαρύτητα, μια δυναμική, ως αγώνας. Κάθε χρόνο πασχίζει πολύ ο πρόεδρος του ΠΟΙΑΘ, ο κύριος Γιάννης Μαραγκουδάκης για να γίνει ο αγώνας. Αξίζουν, πάντως, συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα που αναλαμβάνει και φέρνει εις πέρας κάθε χρόνο την προσπάθεια.
Ποιος θα κερδίσει φέτος;
Από πέρσι, σε προσωπικό επίπεδο, ετοίμαζα το διάδοχό μου, μιας και είχα ανακοινώσει ότι δε θα αγωνιστώ σε ανταγωνιστικό επίπεδο φέτoς. Πιστεύω ότι η ομάδα που θα με διαδεχτεί ίσως είναι και οι νικητές. Τα παιδιά θα αγωνιστούν χωρίς εμένα, αλλά, κατά τα άλλα, η υπόλοιπη ομάδα θα είναι η ίδια και θα έχει όλα της τα υπόλοιπα μέλη. Φέτος δε θα αγωνιστούν με το Booker, αλλά με το δεύτερο τη τάξει σκάφος μας, την Αριστοφανή. Το σκάφος θα έχει κυβερνήτη τον Σίμο Καμπουρίδη, με τον οποίο είχα κερδίσει στο περσινό Ράλλυ Αιγαίου. Πρόκειται για το άλλοτε "δεξί μου χέρι".
Η ομάδα είναι έμπειρη και θα διεκδικήσει τη νίκη, μαζί με το Optimum των Λιβά-Λάζου. Πρόκειται για μια επίσης καλή ομάδα, που ήταν άτυχη τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει καλή οργάνωση και πολύ καλό σκάφος, ενώ έχουν έρθει πρώτοι και παλιότερα. Ίσως έχει έρθει η ώρα τους και πάλι.
Θυμάστε κάποιο ευτράπελο γεγονός από το Ράλλυ Αιγαίου;
Θυμάμαι μια χρονιά (σ.σ. το 1985) ότι την ώρα που πηγαίναμε για τερματισμό στη Χίο, ακούστηκαν βολές στον αέρα! Ήταν από τους Τούρκους. Επικράτησε μεγάλος πανικός. Στην αρχή νόμιζα ότι απλά ήθελαν να μας ταράξουν, αλλά αποδείχθηκε ότι το τουρκικό Ναυτικό έτυχε τις ημέρες εκείνες να έχει βγει ανοικτά της Σμύρνης και να πραγματοποιεί γυμνάσια. Εμείς είχαμε να περάσουμε τα στενά και ο αγώνας έγινε μια... αναμπουμπούλα. Πολλοί φοβήθηκαν. Δεν κινδυνεύσαμε να τραυματιστούμε, αλλά στην αρχή δεν ξέραμε περί τίνος πρόκειται. Η επιτροπή του αγώνα έπρεπε να πάρει μια γρήγορη απόφαση. Έδωσαν οδηγίες μέσω ασυρμάτου, σύμφωνα με τις οποίες, για λόγους ασφαλείας, τα σκάφη με τα πληρώματά τους είχαν το δικαίωμα να παρακάμψουν έναν σημαντήρα. Κάποιοι σεβάστηκαν την απόφαση της επιτροπής, κάποιοι όχι. Κάποιοι προχώρησαν και τερμάτισαν κανονικά, σύμφωνα με την αρχική διαδρομή. Λίγο έλειψε να προκληθεί διπλωματικό επεισόδιο και σε δεύτερο επίπεδο, παραλίγο να τιναχθεί στον αέρα ο αγώνας. Τελικά, απλώς έλαχε σε μένα να χάσω τον αγώνα.
Υπήρξε μια φορά που να αιφνιδιαστήκατε κατά τη διάρκεια του αγώνα;
Σίγουρα υπήρξαν πολλές τέτοιες φορές. Είναι αγώνας, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Θυμάμαι μια τέτοια χαρακτηριστική φορά. Βρισκόμασταν με ένα παλιό σκάφος του Ναυτικού, έξω από το Σούνιο. Είχε αρκετό αέρα και ένα μέλος του πληρώματος πήρε την άδεια από μένα να κατέβει κάτω για να φορέσει ένα τζάκετ, επειδή βρεχόταν από τα κύματα και κρύωνε. Καθώς ανέβαινε, με ειδοποίησε ότι μπάζουν νερά. Του εξήγησα ότι το σκάφος είναι παλιό και τέτοια σκάφη συνήθως "παίρνουν" νερά. Μα για μια στιγμή κοντοστάθηκα: "Μέχρι πού είναι τα νερά", τον ρώτησα. "Μέχρι το γόνατο!", μου απάντησε. Δεν το περίμενα, αλλά ακολούθησαν γρήγορες κινήσεις. Κινδυνεύσαμε να βουλιάξουμε. Ζητήσαμε βοήθεια από το ναύσταθμο και ήρθε άλλο σκάφος για να μας βοηθήσει να μη βυθιστούμε. Τελικά, σώσαμε το σκάφος, αλλά χάσαμε τη νίκη.
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η συμβολή του Ράλλυ Αιγαίου στον ελληνικό τουρισμό;
Είναι πάρα πολύ σημαντική. Το Ράλλυ Αιγαίου προβάλλεται διαρκώς από τα Μέσα, όπως φέτος το news.gr και αποτελεί τη "σημαία" μας από αγώνες ιστιοπλοΐας ανοικτής θαλάσσης στο εξωτερικό. Υπάρχουν χώρες που υπολογίζουν πολύ αυτούς τους αγώνες και το Ράλλυ Αιγαίου ακούγεται κάθε χρόνο. Συν τοις άλλοις, όλα αυτά τα σκάφη που πλέουν από λιμάνι σε λιμάνι κάθε καλοκαίρι είναι η βιτρίνα μας.
Σε κάθε λιμάνι που μπαίνουμε κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, υπάρχουν δεκάδες σκάφη τουριστών. Όλοι αυτοί παρακολουθούν σχεδόν ευλαβικά τον αγώνα. Είναι ένα πρώτης τάξεως δείγμα της ελληνικότητας του Αιγαίου. Γίνεται αντιληπτό ότι όλα αυτά τα μέρη, όλα αυτά τα νησιά, μικρά και μεγάλα, οι θάλασσες, είναι δικά μας. Ακόμη, εννέα στις δέκα διαφημίσεις του ΕΟΤ περιλαμβάνουν και τουλάχιστον μία φωτογραφία ή ένα πλάνο από το Ράλλυ Αιγαίου, σε μια προσπάθεια να προωθήσουν με εντυπωσιακά στιγμιότυπα τον ελληνικό τουρισμό.
Το Ράλλυ Αιγαίου είναι πολύ σημαντικό από όλες τις απόψεις!
