Η περίεργη τιμωρία
Καθημερινά χρησιμοποιούμε πλείστες όσες φράσεις, για τις οποίες ωστόσο δε γνωρίζουμε πάντα την ακριβή τους προέλευση. Μεταξύ αυτών των φράσεων συγκαταλέγεται και το γνωστό σε όλους μας: Του έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι.
Του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι: Αυτή η ευρέως διαδεδεομένη φράση, όπως άλλωστε και πολλές άλλες φράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο.
Η φράση του έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι είναι άρρκηκτα συνδεδεμένη με το είδος τιμωρίας που επιβαλόταν στους νάνους, τους οποίους συνήθιζαν να έχουν όλοι οι αυτοκράτορες την εποχή εκείνη όπως αναφέρει το dogma.gr.
Οι αυτοκράτορες είχαν τους νάνους, προκειμένου να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους.
Οι νάνοι αυτοί ονομάζονταν «τζουτζέδες» και ασκούσαν μεγάλη επιροή στους αυτοκράτορες .Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατίρι. Τους είχαν ως μυστικοσυμβούλους και κατάσκοπους.
Όμως όταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοί με μια περίεργη τιμωρία. Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιο υπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τιμωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ο νάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο το αφάνταστο αυτό μαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσει έλεος.
Έτσι από την περίεργη τιμωρία αυτή των νάνων στο Βυζάντιο μας έμεινε η φράση: «Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι».
