Ακόμη και 300 εκατομμύρια ευρώ μπορεί να εξοικονομήσει η χώρα μας από μέταλλα τα οποία απορρίπτονται κάθε χρόνο ως “κόκκινες λάσπες”.
Όπως υποστηρίζει ο επίκουρος καθηγητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Κωστόπουλος, μιλώντας στο ΑΠΕ, θα πρέπει να εξετασθεί "με τη δέουσα σοβαρότητα" η δυνατότητα παραγωγής μετάλλων σπάνιων γαιών αλλά και άλλων στοιχείων από μη συμβατικές πηγές (ιδιαίτερα λιθάνθρακες και βωξίτες).
Να σημειωθεί ότι η χώρα μας κατέχει πρωτεύουσα θέση στην Ευρώπη στην παραγωγή βωξίτη και διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα λιθανθράκων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Κωστόπουλου, οι ελληνικοί βωξίτες παρουσιάζουν σημαντικές συγκεντρώσεις σε σπάνιες γαίες, ύττριο, βανάδιο, σκάνδιο, τιτάνιο, νιόβιο, ζιρκόνιο και θόριο.
Τα λύματα από την επεξεργασία τους φτάνουν κάθε χρόνο τους 26 τόνους ύττριο,
240 τόνους βανάδιο, 24 τόνους σκάνδιο, 8.100 τόνους τιτάνιο, 28 τόνους νιόβιο, 230 τόνους ζιρκόνιο και 25 τόνους θόριο. “Με βάση τις σημερινές τιμές των οξειδίων των παραπάνω μετάλλων και συνυπολογίζοντας τα κόστη παραγωγής τους, απλές αριθμητικές πράξεις δείχνουν ότι θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν 150 έως 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τα μέταλλα που απορρίπτονται ως 'κόκκινες λάσπες' στην πατρίδα μας" αναφέρει ο κ. Κωστόπουλος.
Τα μέταλλα των σπάνιων γαιών, είναι στρατηγικής σημασίας για την ασφάλεια και την άμυνα των κρατών, φέρουν οικονομική ανάπτυξη και αποτελούν τη βάση προηγμένων υλικών και τεχνολογιών, ιδιαίτερα των ηλεκτρονικών. Η αντικατάσταση των μετάλλων των σπάνιων γαιών σε πολλές βιομηχανικές εφαρμογές (περιλαμβανομένων των στρατιωτικών) θεωρείται αδύνατη.
Υπάρχει δε σημαντικό έλλειμμα σε τέτοιες γαίες παγκοσμίως λόγω των μονοπωλίων αλλά και την εξάντληση των μικρών ούτως ή άλλως αποθεμάτων.
Η Κίνα, η οποία προμηθεύει περισσότερο από το 95% του συνόλου των σπανίων γαιών που καταναλώνονται παγκοσμίως.
