Οι περισσότεροι αντιδρούν θετικά στο άκουσμα της καμήλας, όχι όμως και οι Αυστραλοί κι έχουν τους λόγους τους γι' αυτό.
Οι καμήλες εισήχθησαν στη γη των Αβορίγινων τη δεκαετία του 1880 από τη Μέση Ανατολή, ως ένα φθηνό κι ανθεκτικό μέσο μεταφοράς. Έκτοτε όμως, έχουν πολλαπλασιαστεί σε ανεξέλεγκτο βαθμό, φτάνοντας το ένα εκατομμύριο σε πληθυσμό. Βασική αιτία της αύξησής τους είναι η έλλειψη που εμφανίζει η πανίδα της χώρας σε αρπακτικά, με αποτέλεσμα να εξελιχθούν στη μεγαλύτερη αγέλη του κόσμου.
Τέτοιες συνθήκες έχουν προκαλέσει, όχι μόνο την ενόχληση των γαιοκτημόνων, αλλά και τον προβληματισμό των οικολόγων. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα είναι ότι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού, προξενώντας ζημιές εκατομμυρίων σε φάρμες, ζωτικής σημασίας υποδομές και αποθέματα νερού. Επιπλέον, πλήττουν και τους υδροφόρους ορίζοντες που ανήκουν στους Αβορίγινες.
Όσον αφορά τους οικολόγους, εκείνοι από πλευράς τους, φοβούνται ότι οι "μεγάλες ορέξεις" των καμηλών, θα εξαντλήσουν τις πηγές τροφής για άλλα, ιθαγενή, είδη, όπως τα καγκουρό.
