Σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι του Πειραιά βρίσκεται το μεγαλύτερο νησί του Αργοσαρωνικού, η γραφική Αίγινα. Αποτελεί αγαπημένο προορισμό των Αθηναίων και ειδικά τις ημέρες του Πάσχα αποκτά το δικό της ιδιαίτερο χρώμα.
Απολαύστε τον καφέ σας στα παραδοσιακά καφενεία και τα ζαχαροπλαστεία που βρίσκονται κατά μήκος της παραλιακής οδού, περπατήστε στα στενά σοκάκια ανάμεσα στα αρχοντικά και τα πολυάριθμα καταστήματα λαϊκής τέχνης και ανεβείτε για μια ρομαντική βόλτα στα μόνιππα αμαξάκια που περνοδιαβαίνουν ασταμάτητα.
Το Πάσχα γιορτάζεται με κατανυκτικές λειτουργίες στις εκκλησιές και τα μοναστήρια του νησιού που κατακλύζονται από πιστούς. Συγκεκριμένα το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής με ιδιαίτερη λαμπρότητα γίνεται η περιφορά των επιταφίων στην πόλη της Αίγινας. Σημείο συνάντησης των επιταφίων και των τριών εκκλησιών της πόλης, του Αγίου Νικολάου, της Μητρόπολης και της Παναγίτσας, είναι το Δημαρχείο. Εκεί ψάλλεται κοινή δέηση κι ύστερα ο καθένας επιστρέφει στην ενορία του.
Η Ανάσταση στο νησί είναι φαντασμαγορική. Βεγγαλικά και κροτίδες δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου στο λιμάνι και του Αγίου Νικολάου στην πόλη. Για να ζήσετε μια διαφορετική και ξεχωριστή Ανάσταση επισκεφθείτε τον μεγαλόπρεπο Ναό του Αγίου Νεκταρίου στο Μοναστήρι που έχει χτιστεί στη χάρη του Αγίου και βρίσκεται στο δρόμο για την Αγία Μαρίνα. Απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα από την πόλη της Αίγινας.
Εναλλακτικά, γιορτάστε την Ανάσταση σε μια από τις Μονές του νησιού, τη Μονή Αγίας Αικατερίνης, τη Μονή Αγίου Χριστοφόρου και τη Μονή Χρυσολεόντισσας. Τη Δευτέρα του Πάσχα αναβιώνει στην Αίγινα ένα έθιμο παλιό, αλλά όχι ξεχασμένο. Ο «Χορός της Λαμπρής» γίνεται μεταξύ 10 και 12 το πρωί στην περιοχή της Παλαιοχώρας, στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Από τα παλαιότερα χρόνια οι χορευτές έπαιρναν θέση ανάλογα με την ηλικία και το φύλο τους, σχηματίζοντας ένα μεγάλο κύκλο, ώστε ο ναός του Τιμίου Σταυρού να βρίσκεται στο κέντρο.
Οι γέροντες σέρνουν το χορό και τους ακολουθούν με τη σειρά οι άγαμοι, οι έγγαμοι άνδρες και ξανά γέροντες, δημιουργώντας ένα τόξο ανδρών. Οι γυναίκες σχηματίζουν ένα άλλο τόξο, πρώτα οι γερόντισσες, μετά οι νέες κοπέλες, οι παντρεμένες και ξανά οι γερόντισσες.
