Έτοιμη να συζητήσει την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών τραπεζικού περιεχομένου δηλώνει η κυβέρνηση της Ελβετίας, αλλά μόνο αν αυτός ο κανόνας "καταστεί διεθνές πρότυπο", δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών στη Βέρνη μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Για την ελβετική κυβέρνηση, ένα τέτοιο πρότυπο οφείλει να εφαρμόζεται "σε όλα τα μεγάλα χρηματοοικονομικά κέντρα, αμερικανικά, ευρωπαϊκά και ασιατικά", όπως δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών στη Βέρνη, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Εξάλλου, η Ελβετία αξιώνει να διευθετηθούν "όλα τα (νομικά) κενά" σε ό,τι αφορά την εξακρίβωση των στοιχείων των δικαιούχων σε κοινοπραξίες ή άλλες νομικές μορφές του επιχειρείν.
Ο Αλέν Μπερσέ, υπουργός Εσωτερικών της ελβετικής συνομοσπονδίας, σε συνέντευξή του στο γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο TV5 Monde διαβεβαίωσε ότι η χώρα του "είναι πάντοτε έτοιμη να συζητήσει με παράγοντες και φίλους". Ο Μπερσέ όμως πρόσθεσε ότι δεν πρέπει "να είναι κανένας εντελώς αφελής". "Εφόσον αναζητείται μια συνολική λύση, υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που πρέπει να κάνουν βήματα, μεγάλα βήματα", εξήγησε.
"Υπάρχουν πολλές χώρες" οι οποίες οφείλουν να λάβουν μέτρα, πρόσθεσε, ενώ "εμείς έχουμε ήδη κάνει σημαντικά βήματα. Ήδη έχουμε προχωρήσει πολύ, υιοθετήσαμε τα πρότυπα του ΟΟΣΑ", σημείωσε ο Ελβετός υπουργός, αναφερόμενος στους κανόνες για τη λειτουργία των πιστωτικών ιδρυμάτων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Για το ελβετικό Δημοκρατικό Χριστιανικό Κόμμα (PDC), η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών τραπεζικού περιεχομένου δεν είναι ταμπού και θα μπορούσε να την υποστηρίξει υπό προϋποθέσεις, απηχώντας τη θέση που έχουν υιοθετήσει στο ζήτημα αυτό μεγάλες ελβετικές τράπεζες. Εάν η αυτόματη ανταλλαγή τραπεζικών δεδομένων γίνει διεθνής κανόνας που θα εφαρμόζουν χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, το κόμμα αυτό θα την υποστήριζε, είπε στον Τύπο ένα ανώτερο στέλεχός του, παρότι ως πρόσφατα το PDC (που είχε λάβει 12,3% στις τελευταίες εκλογές, το 2011) δε δεχόταν καμία παραχώρηση στο θέμα αυτό.
Το κόμμα αυτό υποστήριζε μόνο τη θέσπιση ενός παρακρατούμενου φόρου επί των αποταμιεύσεων, ώστε να προστατεύεται το τραπεζικό απόρρητο —παράδοση δεκαετιών στην Ελβετία, η οποία θεωρείτο ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τραπεζικού τομέα της χώρας—, αλλά πλέον μετέβαλε τη θέση του μετά τη στροφή 180 μοιρών των ελβετικών τραπεζών σε ό,τι αφορά το ζήτημα αυτό.
