"Η Ελλάδα χωρίς αυτοκίνητο", τιτλοφορεί το ολοσέλιδο αφιέρωμά της για την "άγρια, πανέμορφη, ειδυλλιακή και ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας" Ύδρα, η αυστριακή εφημερίδα "Κουρίρ", συνοδεύοντας το κείμενο με μια σειρά φωτογραφιών, που έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς.
Μικρά και κρυμμένα είναι τα νησιά του Σαρωνικού μπροστά στις ελληνικές ακτές, οι πράσινες Σπέτσες, ο γραφικός Πόρος και η γεμάτη θρύλους Ύδρα, που έπαιξε έναν αποφασιστικό ρόλο στον ελληνικό απελευθερωτικό αγώνα και αναδύεται ως γιγάντια ράχη δελφινιού στη λάμψη της θάλασσας αλλά και απόκρημνη και απρόσιτη όπως ένα τεράστιο φρούριο, όπως αναφέρεται στην αρχή του δημοσιεύματος.
Στο δημοσίευμα γίνεται περιγραφή της πόλης της Ύδρας, που "απλώνεται ως ένα τεράστιο αμφιθέατρο ανάμεσα στους τεράστιους βράχους" και προσφέρεται ιδιαίτερα την άνοιξη, όταν οι τουρίστες είναι ακόμη λίγοι, για να γνωρίσει κάποιος τους 2.700 κατοίκους της και την καθημερινότητά τους, που μεταξύ άλλων χαρακτηρίζεται από την απουσία δρόμων και αυτοκινήτων, με μοναδικό μεταφορικό μέσο τα γαϊδουράκια. Ευρείες αναφορές υπάρχουν στο ιστορικό παρελθόν του νησιού, όταν τον 18 ο αιώνα, με τους 30.000 κατοίκους του, είχε έναν τεράστιο εμπορικό στόλο και κυριαρχούσε πολιτικά και στρατιωτικά, αλλά και στη ζωή και τη δράση της Μπουμπουλίνας στην Ελληνική Επανάσταση.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται πως, έπειτα από μια παρακμή του νησιού εξαιτίας της μετατόπισης των εμπορικών δρόμων και της γεωγραφικής της θέσης, η Ύδρα κατέστη σημαντικός τουριστικός προορισμός μετά τις δεκαετίες του 1950 και 1960, όταν άρχισαν να αναπαλαιώνονται τα παλιά σπίτια των καπεταναίων της από πλούσιους Αθηναίους και ξένους και άρχισαν να εγκαθίστανται πολλοί καλλιτέχνες, καθώς και να λειτουργούν ξενοδοχεία και εστιατόρια.
