O γιος των αγροτών Γιάννη και Ελένης Κυριακίδη, ο εισπράκτορας της ΔΕΗ, ήταν ο -γεννημένος στην Πάφο της Κύπρου- αθλητής του μαραθωνίου που γνώρισε, 67 χρόνια πριν, το θρίαμβο στον τόπο του τραγικού συμβάντος της Δευτέρας στη Βοστόνη.
Ο Στέλιος Κυριακίδης απεβίωσε στις 10 Δεκεμβρίου 1987 στη Φιλοθέη και σε όλη του τη ζωή τον ακολουθούσε η τεράστια επιτυχία της πρωτιάς του 1946 στο μαραθώνιο της Βοστόνης.
Όταν αποφάσισε να συμμετάσχει στον περίφημο πεντηκοστό Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης (42.195 μ.), μετά από τιμητική πρόσκληση των διοργανωτών, ο Στέλιος ήταν αδύναμος και υποσιτισμένος, λόγω της Κατοχής.
Ξεκίνησε προπονήσεις, ακόμη και μέσα στο χιόνι, ενώ υπήρξε στιγμή που λιποθύμισε από την εξάντληση. Ο ΣΕΓΑΣ αδυνατούσε να στείλει βεβαίωση-πιστοποίηση ερασιτέχνη αθλητή. ούτε βίζα μπορούσε να βγάλει, καθώς αυτή ήταν προνόμιο μόνο Αμερικανών υπηκόων. Στον Κυριακίδη έλεγαν όλοι: "Είσαι τρελός!".
Στην Αμερική, οι γιατροί πίστευαν πως θα πέθαινε από εξάντληση κατά την διαδρομή, καθώς ήταν εξαιρετικά αδύνατος, σχεδόν καχεκτικός. Όταν οι διοργανωτές αμφέβαλλαν για τη συμμετοχή του, εκείνος απαντούσε: "Ήρθα να τρέξω για επτά εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες".
Ο χρόνος του έκλεισε τα στόματα όλων: 2:29:27! Αποτέλεσε τον καλύτερο στην Ευρώπη και για 22 χρόνια τον καλύτερο στην Ελλάδα.
Οι Αμερικανοί τον αποκάλεσαν "απόγονο του Φειδιππίδη" και τον ρώτησαν τι θα ήθελε να κάνουν για εκείνον.
Μετά τη νίκη στον επετειακό 50ό μαραθώνιο της Βοστόνης, σε αυτή τη χαρακτηριστική και ξακουστή κούρσα αντοχής, οι προτάσεις έπεφταν βροχή. Οι Αμερικανοί του έταξαν πολλά. Είχε προτάσεις να γίνει επαγγελματίας αθλητής, μέχρι και σταρ του Χόλιγουντ.
Εκείνος αφοπλιστικά αποκρίθηκε: "Για μένα τίποτα. Μόνο για την Ελλάδα... Σας παρακαλώ, μην ξεχάσετε τη χώρα μου".
Μεγαλείο ψυχής από τον Ελληνοκύπριο, που αγωνίστηκε στις ΗΠΑ με τα χρώματα της Ελλάδας. Δείτε τη σπάνια συνέντευξή του από το αρχείο της ΕΡΤ.
