Ο Νορβηγός κερδίζει τους πάντες στο προπονητικό του ξεκίνημα στη Γιουνάιτεντ ακολουθώντας τα βήματα του κορυφαίου Γαλλοαλγερινού
H επιλογή του Φλορεντίνο Πέρεθ τον Γενάρη του 2016 να δώσει το τιμόνι της Ρεάλ Μαδρίτης στον Ζινεντίν Ζιντάν, φάνηκε σαν σπασμωδική κίνηση που βασιζόταν στο χρυσό αγωνιστικό παρελθόν του Γαλλοαλγερινού με τους «μερένχες». Το ρίσκο του προέδρου της Ρεάλ να φέρει ως πρώτο προπονητή τον εμβληματικό -πρώην-παίκτη της ομάδας χωρίς όμως προπονητικό βιογραφικό, ήταν μεγάλο.
Τα τρία σερί Τσάμπιονς Λιγκ που κατέκτησε ο Ζιζού, δικαίωσαν πανηγυρικά την επιλογή του.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Ίσως είναι πολύ νωρίς για να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Στο πρόσωπο όμως του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, οι άνθρωποι της Γιουνάιτεντ ελπίζουν να βρουν τον δικό τους «Νορβηγό Ζιντάν». Δύο πρωταθλήματα Νορβηγίας με την Μόλντε και ένας υποβιβασμός με την Κάρντιφ, δεν συνιστούν και την καλύτερη συστατική επιστολή για τη θέση του head coach των «κόκκινων διαβόλων». Ωστόσο, το ξεκίνημα των οκτώ συνεχόμενων νικών (μέχρι το χθεσινοβραδινό 2-2 κόντρα στη Μπέρνλι στο Ολντ Τράφορντ), δείχνει ότι το ρίσκο – για την ώρα- βγαίνει!
Κάτι περισσότερο από προπονητές
Όταν δουλεύεις σε κλαμπ κολοσσούς όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χρειάζεται πολιτική και διπλωματία πέρα από προπονητικές γνώσεις. Το ταλέντο των παικτών υπάρχει άφθονο σε αυτές τις ομάδες. Το ζήτημα είναι να τους το βγάλει κάποιος στο χορτάρι.
Προκάτοχος του Ζιντάν στον πάγκο της Ρεάλ, ήταν ο Ράφα Μπενίτεθ. Η αμυντικογενής προσέγγιση του παιχνιδιού σε μια ομάδα που έσφυζε από επιθετικογενείς αστέρες, την φρέναρε, εμφανίζοντάς την σαν άλογο με χαλινάρια. Οι παίκτες απογοητεύονταν και η απόλυση του Μπενίτεθ ήταν θέμα χρόνου.
Να δούμε και τον προκάτοχο του Νορβηγού; Ο Ζοσέ Μουρίνιο ήρθε στο Ολντ Τράφορντ το καλοκαίρι του 2016. Ο Τύπος είχε προειδοποιήσει ότι η… συμπάθεια στην άμυνα δεν ταιριάζει ούτε στο κλαμπ ούτε στους παίκτες. Οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν, ο Πορτογάλος απολύθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου, οι παίκτες ανακουφίστηκαν και ο Σόλσκιερ έπιασε δουλειά…
Όνειρα που μπορούν να γίνουν πράξη
Όπως οι πολιτικοί, έτσι και οι Ζιντάν και Σόλσκιερ έδωσαν υποσχέσεις από το ξεκίνημα. Ο Ζιζού έλεγε ότι πάντα η Ρεάλ πρέπει να διασκεδάζει με το παιχνίδι της και τα μεγάλα αστέρια της και να κερδίζει τα πάντα. Αντίστοιχα και ο Νορβηγός στάθηκε στις αξίες του κλαμπ: «Η Γιουνάιτεντ πρέπει να επιτίθεται και να ενθουσιάζει τον κόσμο». Ενώ όταν ρωτήθηκε αν προλαβαίνει φέτος την τετράδα της Πρέμιερ Λιγκ, σχολίασε: «Αυτό δεν είναι όνειρο. Είμαστε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πάντα στόχος μας είναι το πρωτάθλημα». Ο κόσμος και ο Τύπος, άκουσαν αυτά που ήθελαν. Η διαφορά με τους πολιτικούς, είναι ότι οι δύο τεχνικοί κάνουν τις υποσχέσεις τους, πράξεις.
Καρμπόν και στις πρεμιέρες
Τα κοινά των δύο προπονητών συνεχίζονται. Στο ντεμπούτο τους, οι απελευθερωμένοι πλέον παίκτες των δύο ομάδων, μοίρασαν πεντάρες. Οι Μαδριλένοι 5-0 την Λα Κορούνια και οι «διάβολοι» 5-1 την Κάρντιφ. Η τελευταία πεντάρα της Γιουνάιτεντ χρονολογείται στο Μάη του 2013, 5-5 με την Γουεστ Μπρομ, με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στο τελευταίο του ματς στον πάγκο.
H προπονητική… στο αίμα τους
Πόσοι όμως πίστευαν ότι ο Ζιντάν μπορούσε να γίνει ένας ικανός προπονητής; Ο Γκυ Λακόμπ, ο πρώτος του προπονητής στις Κάννες και προσωπικός του «δάσκαλος» για την επαγγελματική άδεια της ΟΥΕΦΑ, έλεγε: «Έχει αυτό το έμφυτο ταλέντο να αισθάνεται τον συλλογικό τρόπο που σκέπτεται η ομάδα. Πάντα καταλάβαινε τους άλλους συμπαίκτες του.»
Ο Σόλσκιερ ως παίκτης, κατέγραφε σε ένα σημειωματάριο τις ευκαιρίες που έχανε. Όταν καθόταν στον πάγκο ανέλυε τον αντίπαλο και τους πιθανούς χώρους που θα έβρισκε σε περίπτωση που έμπαινε ως αλλαγή. Ως κόουτς, ήδη συμβουλεύει τον Μάρκους Ράσφορντ για το πώς να βελτιώσει τα τελειώματά του…
Η χαρά του παιχνιδιού
Μπορεί στα μετόπισθεν, οι ομάδες των Σόλσκιερ και Ζιντάν να μην είναι και…μπετόν, ωστόσο μπροστά βγάζουν φωτιές. Ήδη η Γιουνάιτεντ στα πρώτα έξι ματς πρωταθλήματος επί εποχής Σόλσκιερ, είχε σημειώσει 17 τέρματα, αριθμό-ρεκόρ στην κατηγορία.
Το επιθετικό παιχνίδι αρέσει και στους ίδιους τους παίκτες. «Τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα τώρα», σχολίαζε ο Λούκα Μόντριτς στις πρώτες μέρες του Ζιντάν. Οι δε παίκτες της Γιουνάιτεντ λένε μεταξύ τους : «Τώρα που παίζουμε με τον τρόπο που θα έπρεπε να παίζει η ομάδα, είμαστε και εμείς ευτυχισμένοι».
Το αν θα πετύχει ο Νορβηγός τα εντυπωσιακά επιτεύγματα (έστω και σε μικρότερο βαθμό) του Ζιντάν ως πρώτος προπονητής, μέλλει να φανεί. Η πίεση στους ώμους του Σόλσκιερ δεν είναι μεγάλη και αυτό είναι ένα αβαντάζ. Όπως επίσης ότι μπορεί να κληρονομήσει την ταυτότητα στην τακτική, από τον μεγάλο Σερ Άλεξ. Το καλοκαίρι πλησιάζει. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, τόλμησε να κρατήσει τον Ζιντάν στο φινάλε της πρώτης του σεζόν, κάτι που ήταν καθολική απαίτηση από τους φιλάθλους, τους παίκτες και τον Τύπο. Ο Εντ Γούντγουορντ θα τον μιμηθεί;
