Δραματική θα είναι η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς, ακόμα και λαμβάνοντας υπ' όψιν μόνο τις υπολογιζόμενες συνταξιοδοτήσεις μέχρι τότε, όπως ανέφερε ο Αντώνης Μανιτάκης, μιλώντας στη δημόσια συζήτηση με θέμα “Πέρα από το μικρό ή το μεγάλο κράτος: μεταρρυθμίσεις για μια αδέσμευτη και κοινωνικά αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση”, που διοργανώθηκε από το Κέντρο Πολιτικού Προβληματισμού “Μιχάλης Παπαγιαννάκης”.
Όπως επεσήμανε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με βάση τους πιο πρόσφατους υπολογισμούς, ο αριθμός των συνταξιοδοτήσεων το 2012 έφθασε τις 32.000 και η μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 θα προσεγγίσει τις 180.000. Άρα, το 2015 ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα είναι αρκετά κάτω από τις 600.000, μείωση που ξεπερνά το 25% σε πέντε χρόνια και “είναι τρομακτική, διότι δημιουργεί κενά τα οποία δεν μπορεί να καλυφθούν ούτε με αθρόες προσλήψεις, ούτε με ανορθολογικές και μαζικές μετακινήσεις. Μείωση τρομακτική για τις δραματικές ελλείψεις, την παράλυση που μπορεί να προκαλέσει στις δημόσιες υπηρεσίες και στον κρατικό μηχανισμό, κυρίως νοσοκομεία και υπηρεσίες κοινωνικές”.
Ο κ. Μανιτάκης υπογράμμισε πως η κινητικότητα των υπαλλήλων είναι απαραίτητη ως κίνητρο, και όχι ως τιμωρία, και γι' αυτόν το λόγο το επίκεντρο της συζήτησης για το Δημόσιο θα πρέπει να είναι σήμερα η ορθολογική και συνετή αντιμετώπιση της δραστικής μείωσης του ανθρώπινου δυναμικού. “Και αυτό είναι ένα πρόβλημα κατεξοχήν ποιοτικό και όχι ποσοτικό. Διότι θα πρέπει με μειωμένο αλλά κατάλληλο και εξειδικευμένο προσωπικό να καλύψουμε κενά και ανάγκες ποιοτικά αξιολογημένες”, σχολίασε.
Όπως παρατήρησε, η πρώτη ποσοτική αποτίμηση των εκθέσεων αξιολόγησης δείχνει ότι η μείωση των δομών σε όλα τα υπουργεία ξεπερνά παντού το 30% και φτάνει ενίοτε και το 50%, δηλαδή ξεπερνά τους ποσοτικούς στόχους της τρόικας, χωρίς όμως να θυσιάζει τον στόχο της ποιοτικής αναβάθμισης και της ριζικής αναδιάρθρωσης.
Χαρακτήρισε ακόμα τη συζήτηση που γίνεται περί απολύσεων “ιδεολογικά φορτισμένη” και “θεσμικά στείρα”, σημειώνοντας ωστόσο πως “το ίδιο στείρα είναι και η κατηγορηματική άρνηση γενικά των απολύσεων, για τον απλούστατο λόγο ότι με τη στάση αυτή ουσιαστικά καλύπτονται εκείνοι οι ελάχιστοι δημόσιοι υπάλληλοι που παραβιάζουν ή αγνοούν το νόμο και τα δημοσιοϋπαλληλικά καθήκοντα, αδιαφορούν για το καθήκον τους, συχνά ελέω της κομματικής ή κομματικοποιημένης συνδικαλιστικής προστασίας”.
Κλείνοντας, ο κ. Μανιτάκης υπογράμμισε πως η συγκυρία είναι κρίσιμη και μοναδική και ξεκαθάρισε πως “η μετάβαση από τους ποσοτικούς στόχους στην αναζήτηση της ποιοτικής αναδιάρθρωσης, δομών και ανθρώπινου δυναμικού πρέπει να γίνει η πρώτη προτεραιότητα όλων μας. Να γίνει το θεμέλιο για μια εθνική, αυτόνομη στρατηγική εξόδου από την κρίση, χωρίς δημοσιονομική κηδεμονία και διεθνείς επιτηρήσεις. Για να χαράζουμε ως Πολιτεία μόνοι τον δρόμο των διαρθρωτικών αλλαγών στο κράτος και στο διοίκησή του”.