Ο Μίσα έπεσε σε χειμερία νάρκη και δεν ξύπνησε ποτέ ξανά. Όπως ανακοίνωσε το καταφύγιο του Αρκτούρου στο Νυμφαίο, μόλις μπήκε η άνοιξη, όλες οι αρκούδες άρχισαν να κυκλοφορούν και πάλι στο ύπαιθρο. Ακόμη και ο Ανδρέας, η γηραιότερη αρκούδα του καταφυγίου, ήταν εκεί.
Έλειπε μόνο ο Μίσα, ο 17χρονος αρκούδος, που είχε μεταφερθεί το 1999, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, από το Ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου στο καταφύγιο στο Νυμφαίο.
Οι φροντιστές του καταφυγίου πλησίασαν στη φωλιά του. Φαινόταν να κοιμάται, αλλά τελικά ήταν το άψυχο σώμα του. Στο ζώο δε βρέθηκε κάποιο τραύμα, ούτε συγκεκριμένη αιτία θανάτου, που επήλθε πριν από περίπου 20 μέρες.
Ο Μίσα γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Ζωολογικό Κήπο του Βελιγραδίου. Ο πόλεμος, που ξέσπασε στη Γιουγκοσλαβία το 1999, δημιούργησε μια σειρά από έντονα προβλήματα στη λειτουργία του Ζωολογικού Κήπου - έλλειψη τροφών και κτηνιατρικού υλικού, σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό ζώων. Οι βομβαρδισμοί μέσα στο Βελιγράδι και η ισχυρή όχληση τρομοκράτησαν τα ζώα και άρχισαν να παρατηρούνται αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Μεγάλος ήταν και ο κίνδυνος να θανατωθούν τα ζώα, προκειμένου να μην ελευθερωθούν σε περίπτωση βομβαρδισμού του ίδιου του Ζωολογικού Κήπου. Έτσι, ο Αρκτούρος αποφάσισε να υιοθετήσει τις τρεις πιο νεαρές αρκούδες του Ζωολογικού Κήπου.
Με την ευκαιρία του θανάτου του, καθώς ο Μίσα γεννήθηκε αιχμάλωτος σε ζωολογικό κήπο και δεν γνώρισε ποτέ την ελευθερία της ζωής στη φύση, ο Αρκτούρος δηλώνει, με σχετική ανακοίνωσή του, άλλη μια φορά την αντίθεσή του στην πρακτική της διαβίωσης και αναπαραγωγής άγριων ζώων σε αιχμαλωσία.
