Η Ισπανία και το Ισπανικό Υπουργικό Συμβούλιο (The Spanish Council of Ministers) εγκρίνει το σχέδιο της αναθεώρησης του Νόμου για την Πνευματική Ιδιοκτησία, που στοχεύει στο να ενισχύει τα μέσα για την καταπολέμηση της online πειρατείας, η επεξεργασία των οποίων (μέσων) αναμένεται να τελειώσει αργότερα εντός τους τρέχοντος έτους.
Αυτή η επείγουσα και εξαιρετική αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου, υλοποιείται χωρίς να θίγεται η ανάπτυξη ενός νέου νόμου Πνευματικής Ιδιοκτησίας, σύμφωνα με την Ισπανίδα Αντιπρόεδρο, Soraya Saenz de Santamaria.
Τον Μάρτιο 2012, η Ισπανία, εισήγαγε το "Sinde Law", που καθιέρωσε μία Επιτροπή Πνευματικής Ιδιοκτησίας προκειμένου να προστατεύει τους δημιουργούς από την απώλεια των εισοδημάτων τους από παράνομα downloads.
Ωστόσο, αυτό είχε ως συνέπεια το κλείσιμο λίγων μόνο websites και τώρα, η νέα νομοθεσία εισάγει περισσότερες αναθεωρήσεις, σύμφωνα με τον Υπουργό Πολιτισμού, Jose Ignacio Wert.
Το νομοσχέδιο προτείνει μέτρα προκειμένου να ενισχυθεί η δύναμη της Επιτροπής Πνευματικής Ιδιοκτησίας για να διαχειρίζεται σχετικές παραβιάσεις Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Επιπλέον, αυτό διασφαλίζει σε μεγαλύτερο βαθμό την διαφάνεια και αποτελεσματικότητα των δικαιωμάτων management νομικών προσώπων ,όπως η SGAE, ήτοι τον κύριο Οργανισμό για την προστασία των στιχουργών, συνθετών και μουσικών παραγωγών στην Ισπανία.
Μία από τις κύριες δραστηριότητες του SGAE είναι η συλλογή του blank media tax που ονομάζεται "canon". Αυτό το τέλος στοχεύει στο να αποζημιώσει τους συγγραφείς για τα ιδιωτικά έγγραφα των έργων τους και ενσωματώθηκε στο Δίκαιο της Ισπανίας με το νόμο 22/1987 περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Αυτός ο νόμος αναγνώρισε το δικαίωμα των χρηστών να κάνουν ιδιωτικά αντίγραφα. Το πληρωτέο τέλος σκόπευε στο να επιβάλει αντισταθμιστικά οικονομικές υποχρεώσεις έναντι των δημιουργών από όσους έκαναν αντίγραφα σε ταινίες, stereo και τηλεοράσεις. Η τελευταία έκδοσή του, που ονομάζεται "digital canon", έθεσε το SGAE εν τω μέσω μίας αντιδικίας όταν ο νέος νόμος προσπάθησε να επεκτείνει αυτό το πληρωτέο τέλος σε ψηφιακά devices, όπως τα CD, DVD, external hard drives και κινητά ικανά να παίζουν μουσική. Το πληρωτέο ποσό ποικίλει από 0.17 euros επί της τιμής ενός CD-R μέχρι 227 euros για την αγορά ενός φωτοτυπικού μηχανήματος.
*Η Χρύσα Τσιώτση είναι δικηγόρος, με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στο Δίκαιο του Internet και την τηλεπικοινωνιών (LL.M in Information Technology and Telecommunications Law, University of Strathclyde-Glasgow-U.K).
