Ο Ρωμαίος ζει εδώ και δέκα χρόνια στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Βολιβία
Ο βολιβιανός Ρωμαίος, ένας βάτραχος εργένης και άτεκνος, βρήκε την Ιουλιέτα του. Το μόνο που λείπει ακόμη είναι τα βέλη του Έρωτα ώστε τα δύο αμφίβια να ενωθούν και να διασωθεί το είδος τους που απειλείται με εξαφάνιση.
Ο Ρωμαίος ζει εδώ και δέκα χρόνια στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κοτσαμπάμπα στη Βολιβία. Με προσδόκιμο ζωής τα 15 χρόνια, ήταν μέχρι τώρα ο τελευταίος γνωστός βάτραχος του είδους του.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, το σπάνιο βατράχι έγινε παγκοσμίως διάσημο. Για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, οι φύλακες του υδρόβιου βάτραχου Σεχουένσας (telmatobius yuracare) αποφάσισαν να κινητοποιηθούν εντατικά για να του βρουν ταίρι. Προχώρησαν έτσι σε μια συνεργασία με τον ιστότοπο γνωριμιών Match.com.
Το μουσείο και η οργάνωση Global wildlife conservation (GWC) συνεργάστηκαν με τον πρώτο παγκοσμίως ιστότοπο γνωριμιών για να συγκεντρώσουν χρήματα: 25.000 δολάρια (21.900 ευρώ), πολύ περισσότερα από τον αρχικό στόχο των 15.000 δολαρίων (13.200 ευρώ), σύμφωνα με την Τερέζα Καμάτσο Μπαντάνι, υπεύθυνη στο Τμήμα Ερπετολογίας του Μουσείου της Κοτσαμπάμπα. Τα χρήματα επέτρεψαν να αρχίσει μια εξερεύνηση των βολιβιανών υδατορευμάτων για να εντοπιστεί ένα θηλυκό του είδους του, που θα ήταν ακόμη στο στάδιο του γυρίνου. Από τον Νοέμβριο έγιναν τέσσερις αποστολές, 6 ημερών η καθεμιά: εκτός από την Ιουλιέτα, οι επιστήμονες ανέφεραν τέσσερα ακόμη δείγματα: τρία αρσενικά και ένα θηλυκό.
Υπολείπονται και άλλες περιοχές «τις οποίες θα εξερευνήσουμε έως τον Μάρτιο», στο τέλος της εποχής των βροχών, εξηγεί η Τερέζα Καμάτσο.
Η Ιουλιέτα «εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στα σκοτεινά δάση της κεντρικής Βολιβίας, σε μια περιοχή ανάμεσα στις μικρές πόλεις Πόχο και Κομαράπα», δήλωσε η υπεύθυνη του μουσείου. Στην ίδια περιοχή πριν από δέκα χρόνια βιολόγοι είχαν εντοπίσει τον Ρωμαίο.
«Είναι δέκα χρόνια που ο Ρωμαίος, το τελευταίο γνωστό υδρόβιο βατράχι του είδους Σεχουένσας, δεν έχει γνωρίσει την αγάπη. Όμως η τύχη αυτού του τυχερού εργένη αλλάζει ριζικά», αναφέρει η οργάνωση προστασίας άγριας πανίδας.
Τα ραντεβού στα τυφλά
Η μικρούλα και τα ομοειδή της που πρόσφατα εντοπίστηκαν, μπήκαν σε καραντίνα σε έναν χώρο του μουσείου για να εγκλιματιστούν στο καθεστώς της αιχμαλωσίας σε συνθήκες που αναπαράγουν το φυσικό τους περιβάλλον.
Λαμβάνουν επίσης θεραπεία κατά της χυτριδιομυκητίασης, νόσου που προκαλείται από το φονικό μανιτάρι batrachotrium endrobatidis (Bd), το οποίο μαστίζει τα αμφίβια στην Ευρώπη, την αμερικανική ήπειρο και την Αυστραλία.
Η προτεραιότητα είναι πλέον η Ιουλιέτα να ετοιμαστεί για τη συνάντηση με τον Ρωμαίο. Αυτός είναι καστανός με σκουρόχρωμες κηλίδες και έχει μήκος 62,04 χιλιοστά. Εκείνη είναι λίγο πιο σκούρα και μήκους 55,6 χιλιοστών.
Μετά τις ετοιμασίες, ο Ρωμαίος θα συναντήσει την Ιουλιέτα του... στις 14 Φεβρουαρίου, του Αγίου Βαλεντίνου. «Πρέπει να εξασφαλιστούν οι τέλειες προϋποθέσεις για το ραντεβού στα τυφλά», τονίζει η υπεύθυνη του μουσείου. «Για να αναπαραχθούν οι φυσικές συνθήκες, φροντίσαμε για την κατάλλλη θερμοκρασία και ποιότητα του νερού στα υδατορεύματα», διευκρινίζει ευελπιστώντας σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα!
Αν αυτό δεν επιτευχθεί, οι ειδικοί εξετάζουν άλλες εναλλακτικές, όπως την προσφυγή στην επιστήμη ή στο ζευγάρωμα με άλλα δείγματα.
Η GWC ανακοίνωσε ότι μαζί με το μουσείο «θα συνεργαστούν και με εργαστήριο του Πανεπιστημίου Macquarie στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας για τη συλλογή και την κατάψυξη του σπέρματος του Ρωμαίου και των γαμετών (σπέρμα, ωάρια) των άλλων βατράχων ώστε να επιχειρηθεί η εξωσωματική γονιμοποίηση».
Η GWC υπενθυμίζει ότι στο παρελθόν, πλήθη υδρόβιων βατράχων Σεχουένσας συναντώνταν στον πυθμένα των μικρών υδατορευμάτων και των ποταμών στους υδροβιότοπους των βολιβιανών δασών. Η κλιματική αλλαγή, σε συνδυασμό με την καταστροφή του οικοτόπου τους, η ρύπανση και οι ασθένειες προκάλεσαν την δραματική μείωση του πληθυσμού τους.
