Το Μπουένος Άιρες, το Σίδνεϊ και το Τόκιο είναι οι πόλεις που απειλούνται περισσότερο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας ως το τέλος του αιώνα,σύμφωνα με τα συμπεράσματα της πιο αναλυτικής μελέτης που έχει γίνει ως σήμερα για την πρόβλεψη της κατάστασης της θαλάσσιας στάθμης ως το 2100.
Αντιθέτως για τη Νέα Υόρκη τα πράγματα μάλλον δεν θα είναι τόσο δραματικά όσο υποστηρίζουν οι προηγούμενες προβλέψεις ενώ στη Μεσόγειο η άνοδος των νερών θα είναι κατά το ένα τρίτο μικρότερη από αυτή που "έβλεπαν" ως τώρα οι εκτιμήσεις.
Η κύρια διαπίστωσή της μελέτης είναι ότι- αν και όλες οι ως τώρα προβλέψεις συμφωνούν στο ότι η άνοδος των υδάτων που παρατηρείται τα τελευταία 100 χρόνια θα συνεχιστεί με αυξανόμενο ρυθμό ως το τέλος του 21ου αιώνα- αυτό δεν θα γίνει με τον ίδιο τρόπο σε όλο τον πλανήτη: σε κάποιες περιοχές θα είναι μεγαλύτερη και σε άλλες μικρότερη από το εκτιμώμενο ενώ σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να υποχωρήσει.
Σύμφωνα με το "μέτριο" σενάριο ανόδου της θερμοκρασίας της Γης -κατά 4-5 βαθμούς Κελσίου ως το 2100- προβλέπεται από διάφορες μελέτες ότι τα ύδατα των θαλασσών θα ανέβουν σε παγκόσμιο επίπεδο από 30 ως 106 εκατοστά, όπως δημοσιεύει το Βήμα.
Οι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Ερευνών για την Κλιματική Αλλαγή του Πότσδαμ (PIK) στη Γερμανία, το Εργαστήριο Αεριώθησης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech Jet Propulsion Laboratory) και το Ινστιτούτο Κλίματος του Πολυτεχνείου του Ντελφτ στην Ολλανδία θέλησαν να διερευνήσουν το ζήτημα σε τοπικό επίπεδο.
Η μεγαλύτερη άνοδος – ίσως και της τάξης των 120 εκατοστών – αναμένεται να σημειωθεί στην Ανατολική Ασία: οι ακτές του Ινδικού Ωκεανού, η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Αργεντινή θα πληγούν περισσότερο και μεγαλουπόλεις όπως το Τόκιο, το Σίδνεϊ και το Μπουένος Αιρες θα δοκιμαστούν σοβαρά.
Αντιθέτως η Νέα Υόρκη ίσως δεν "βουλιάξει" τόσο όσο εκτιμούσαν οι προηγούμενες προβλέψεις εξ αιτίας μιας βαρυτικής έλξης που θα προκληθεί από το λιώσιμο των πάγων στη Γροιλανδία και θα ανακόψει σε ένα βαθμό την άνοδο των υδάτων. Η ίδια έλξη θα αντισταθμίσει σημαντικά την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης στις βόρειες και στις νότιες πολικές περιοχές του πλανήτη: ο Βόρειος Καναδάς, η Γροιλανδία, η Παταγονία και η Ανταρκτική δεν θα δουν τα νερά τους να ανεβαίνουν ιδιαίτερα – αντιθέτως σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις ενδέχεται και να τα δουν να υποχωρούν.
Σχετικά πιο αισιόδοξες από το αναμενόμενο – χωρίς ωστόσο να ανατρέπουν το δεδομένο της ανοδικής πορείας της θαλάσσιας στάθμης – είναι επίσης οι προβλέψεις για την "εύκρατη ζώνη" γενικότερα και για τη Μεσόγειο ειδικότερα: η άνοδος της στάθμης της "δικής μας" θάλασσας εκτιμάται ότι θα είναι κατά 30% μικρότερη από αυτή που έδιναν οι προηγούμενες προβλέψεις.
