Στις αγορές υπάρχει μια θεωρία η οποία υποστηρίζει την κυκλικότητα. Σε κάθε οικονομική έκφανση που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Κυκλικότητα στην ανάπτυξη, στην ύφεση, στο χρέος, στην ανεργία και σε κάθε άλλο σημαντικό οικονομικό μέγεθος. Το 2007 η Αμερική κατέρρεε υπό το βάρος της κρίσης στην αγορά κατοικίας, η οποία στη συνέχεια συμπαρέσυρε και τον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Σχεδόν έξι χρόνια μετά και η αμερικανική αγορά εργασίας πασχίζει να σταθεροποιηθεί στον πυθμένα πολλών δεκαετιών. Την ίδια ώρα όμως κάποιοι φαίνεται να ανησυχούν για ένα ανάλογο γεγονός στη Γερμανία. Υπερβολικοί φόβοι; Ας δούμε τα στοιχεία.
Η Ευρώπη χρειάστηκε δυο χρόνια από το ξέσπασμα της κρίσης στην Αμερική προκειμένου να δει τις τιμές των κατοικιών της να καταρρέουν. Όχι όμως παντού. Ιρλανδία και Ισπανία είδαν την αγορά κατοικίας να γκρεμίζεται. Η Γαλλία επίσης ενώ η Ιταλία είχε καταφέρει να αποφύγει την υπερθέρμανση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Deutsche Bank σε ανάλυσή της.
Στην συνέχεια η σφοδρή πιστωτική κρίση αύξησε τις αγορές γερμανικών κατοικιών από ξένους, ενώ η βελτίωση στο οικονομικό επίπεδο των Γερμανών και τα χαμηλά επιτόκια δίνουν το θάρρος στους Γερμανούς προκειμένου να αγοράσουν κατοικία.
Από το 2008, ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών κατοικιών για τη Γερμανία σημειώνει σημαντική άνοδο. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ακόμα μεγαλύτερη άνοδο. Αν οι αγορές βάλουν στο στόχαστρο το ευρώ τότε η αύξηση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Αν το ευρώ οδηγηθεί στο 1,4000 η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας θα πληγεί ανεπανόρθωτα και για να υπάρξει εξαέρωση θα απαιτηθεί μια μείωση επιτοκίων από 0,25% έως και 0,50%. Για την ώρα το δεύτερο φαίνεται ακραίο σενάριο.
Αν αυτό συμβεί το όνειρο απόκτησης κατοικίας στη Γερμανία θα γίνει πιο ζωντανό. Για να διατηρηθεί αυτό όμως απαιτείται μια στοιχειώδη ηρεμία στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Και αν η Αμερική παρουσιάζει την ίδια ώρα ανάπτυξη και χρειαστεί να αποσύρει τα μέτρα στήριξης; Το 2008 είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχάσουμε ποιος προκάλεσε την κατάρρευση της αγοράς κατοικίας στην Αμερική.
