Η χορογραφία με τα ασυνόδευτα παιδιά από τον πόλεμο που την φόρτισε συναισθηματικά
Έντονη ήταν η συγκίνηση στο πλατό του «Ελλάδα έχεις Ταλέντο» όταν στη σκηνή ανέβηκαν οι «Art & Performance Dance Theater» και παρουσίασαν μια χορογραφία που είχε να κάνει με την φρίκη του πολέμου που αντιμετωπίζουν τα μικρά παιδάκια, που χάνουν τα πάντα και που ξαφνικά βρίσκονται ασυνόδευτα σε μια ξένη χώρα.
Η Μαρία Μπακοδήμου συγκινήθηκε πολύ και έβαλε τα κλάμματα μιλώντας στα παιδιά.
«Συγκινήθηκα πάρα πολύ με το μήνυμά σας, το οποίο θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι και μελό, ότι είναι κλισέ να μιλήσουμε για πόλεμο και ειρήνη, για παιδιά που είναι θύματα πολέμου… Αλλά επειδή έχουμε πάρα πολλά ασυνόδευτα παιδιά στη χώρα μας, έχω δει ασυνόδευτα παιδιά στη χώρα μας και τη σκληράδα που έχει το πρόσωπό τους, τον θυμό που κουβαλάνε, που είναι ο πόνος που έχει γίνει θυμός.
Ξέρω από αφηγήσεις δικών μου ανθρώπων που δούλεψαν εθελοντές στη Λέσβο πώς είναι να παραλαμβάνεις ένα παιδί από το ναυάγιο, να το πλένεις, να του αλλάζεις ρούχα και να ψάχνεις να δεις ποιος είναι ο δικός του να το δώσεις και να μην έχει δικό του, να είναι δύο χρονών και να είναι ασυνόδευτο… Με πονάει πάρα πολύ που είμαστε στο 2018, δεν μ’ αρέσει που είμαι σε αυτή την κατάσταση, δεν θέλω να δείχνω έτσι… Αλλά δεν είναι ωραίο να είμαστε στο 2018 και να υπάρχουν παιδιά που είναι σε αυτή την κατάσταση», είπε με δάκρυα στα μάτια η Μαρία Μπακοδήμου.
Η δασκάλα τους μίλησε για την δική της παρόμοια εμπειρία. «Το 1988 ξεκίνησε ένας πόλεμος στην πατρίδα μου, στο Αζερμπαϊτζάν. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος ήμουν 9 χρονών, αλλά καταλάβαινα, και είδα έναν ωραίο κόσμο να καταστρέφεται. Είμαστε πολλοί άνθρωποι που χάσαμε ξαφνικά τα πάντα, το σπίτι μας, τη ζεστασιά μας, τη σιγουριά μας. Εγώ έχασα τον πατέρα μου… Και διωγμένη από την πατρίδα μου, χρειάστηκε πολύ καιρό για να βρω την πατρίδα μου εδώ στην Ελλάδα και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα».
