Η γεωγραφική προέλευση κάθε προϊόντος αναδεικνύεται ως ο σημαντικότερος παράγοντας για την επιλογή του.
Πράγματι, οι Ευρωπαίοι πολίτες καθιερώνουν μέρα με τη μέρα τη συγκεκριμένη επιλογή, η οποία ισχύει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, όταν έχουμε να κάνουμε με καταναλωτικά αγαθά.
Επτά στους δέκα Ευρωπαίους ενδιαφέρονται να μάθουν τη χώρα προέλευσης πριν αγοράσουν ένα προϊόν. Αντίστοιχα, στους Έλληνες καταναλωτές το ποσοστό αυξάνεται σε εννέα στους δέκα. Οι τελευταίοι, κατά 62%, θεωρούν την ελληνική παραγωγή βρώσιμων προϊόντων ως πολύ σημαντικό παράγοντα και κατά 30% αρκετά σημαντικό, αφήνοντας ένα μόλις 8% σε λίγο ή καθόλου σημαντικό παράγοντα.
Παρ' όλα αυτά, μόνον ένας στους δέκα Ευρωπαίους είναι ικανοποιημένος με τη σήμανση για τρόφιμα προερχόμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα παραπάνω προκύπτουν από τα ευρήματα έρευνας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ενώσεων Καταναλωτών (BEUC) σε 11 χώρες (Ελλάδα, Σουηδία, Γαλλία, Πολωνία, Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία).
Ελλείψεις στην πληροφόρηση στις συσκευασίες και στα κρέατα
Η ισχύουσα σήμανση δεν παρέχει αρκετές πληροφορίες. Σύμφωνα με το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, το οποίο χορήγησε στην αντίστοιχη κοινοτική Αρχή τα στοιχεία για την Ελλάδα, βάσει έρευνας που έκανε τον Οκτώβριο του 2012, η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προέλευση των τροφίμων δημιουργεί σύγχυση. Συγκεκριμένα, για πολλά τρόφιμα (όπως λουκάνικα, κομπόστες, μπισκότα, γιαούρτια, τυριά, ζάχαρη, ζυμαρικά, έτοιμα, ή μισομαγειρεμένα φαγητά), η σήμανση είναι προαιρετική και εφαρμόζεται με διαφορετικούς τρόπους από τη βιομηχανία.
Η πλειοψηφία των καταναλωτών θέλει να γνωρίζει π.χ. τόσο τη χώρα όπου εκτράφηκε ένα ζώο, όσο και εκείνη όπου το κρέας του μεταποιήθηκε σε λουκάνικο, ζαμπόν ή μπέικον. Το ίδιο ισχύει για τις κομπόστες, μαρμελάδες και σάλτσες. Οι καταναλωτές θέλουν να γνωρίζουν όλη τη διαδρομή των φρούτων και των λαχανικών, από τη στιγμή, που συγκομίστηκαν, μέχρι εκείνη που κατέληξαν στο ράφι ως τελικό προϊόν. Επίσης, έξι στους δέκα καταναλωτές θέλουν να γνωρίζουν την προέλευση των βασικών συστατικών ενός τροφίμου και τον τόπο, όπου έγινε η επεξεργασία του.
Εξαιτίας των κενών που υπάρχουν, λουκάνικα από χοιρινό Δανίας, που παρασκευάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, ονομάζονται βρετανικό προϊόν, ενώ σάλτσα τομάτας παραγόμενη στην Κίνα φέρει στη συσκευασία της ιταλική σημαία !
Νέα νομοθεσία σήμανσης της καταγωγής προϊόντων
Η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία, που θα εφαρμοστεί από το Δεκέμβριο 2014, προβλέπει υποχρεωτική σήμανση προέλευσης για το χοιρινό/αρνίσιο/κατσικίσιο κρέας. Όμως, δεν ορίζει αν η προέλευση εξαρτάται από τον τόπο γέννησης, ανατροφής ή σφαξίματος των ζώων.
Οι καταναλωτικές ενώσεις στην Ευρώπη ζητούν -μεταξύ άλλων- να γίνει υποχρεωτική η σήμανση της προέλευσης για όλα τα κρέατα, το γάλα, τα μη επεξεργασμένα τρόφιμα (φρούτα και λαχανικά) και τα τρόφιμα, που έχουν ένα μόνο συστατικό (αλεύρι, ζάχαρη, λάδια και άλλα παρεμφερή προϊόντα).
