Η έκθεση στο φοβογόνο αντικείμενο είναι μέχρι σήμερα η πιο αποτελεσματική μέθοδος για να ξεπεράσει κάποιος μια φοβία. Αν, για παράδειγμα, φοβάται το ύψος, ο γιατρός του τον βοηθά να κατανοήσει γιατι συμβαίνει αυτό και προσπαθεί να το εκθέσει σταδιακά σ' αυτό που τον φοβίζει, ανεβάζοντάς τον όλο και πιο... ψηλά !
Ωστόσο, όχι μία, άλλα τέσσερις μελέτες τα τελευταία χρόνια, στην Αυστραλία και στις Η.Π.Α., δείχνουν ότι η τακτική σωματική άσκηση μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης των συμπτωμάτων άγχους και αγχώδους διαταραχής, όπως οι ειδικές φοβίες, η κοινωνική φοβία, η αγοραφοβία και το γενικευμένο άγχος.
Οι πιθανότητες να εμφανίσουν αγχώδη διαταραχή μειώθηκε κατά 53% σε μία ομάδα Αυστραλών, που είχαν έντονη σωματική δραστηριότητα πάνω από 3 ώρες την εβδομάδα, σε σύγκριση με όσους δεν ασκούνταν.
Το γέλιο, επίσης, μπορεί να είναι το καλύτερο φάρμακο για τους ανθρώπους, που υποφέρουν από οδοντιατρική φοβία, ισχυρίζονται ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Gothenburg της Σουηδίας.Το οδοντιατρικό άγχος είναι εξαιρετικά συχνό και περίπου το 50% των ανθρώπων εμφανίζουν τέτοιου είδους συμπτώματα κατά την επίσκεψη στον οδοντίατρο, ενώ το 5% βιώνει σοβαρή οδοντιατρική φοβία. Οι ερευνητές ανέλυσαν τους πιο κοινούς μηχανισμούς αντιμετώπισης, που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους οι οποίοι αποφεύγουν να επισκεφθούν
τον οδοντίατρο και είδαν οτι ένα αστείο ή κάτι, που τους προκαλεί γέλιο, αποτελεί σε πρώτη φάση θαυματουργό... φάρμακο για τη φοβία τους.
Από την έρευνα, φάνηκε οτι όσοι είχαν μια έντονη αίσθηση του χιούμορ, αντιμετώπισαν με μεγαλύτερη επιτυχία την οδοντιατρική φοβία. Οι ασθενείς αυτοί θεώρησαν πως, το να κάνουν πλάκα με το οδοντιατρικό προσωπικό, τους βοήθησε να ολοκληρώσουν χωρίς ιδιαίτερο άγχος το ραντεβού τους.
Μπορεί επίσης να ακούγεται περίεργο, αλλά μία πειραματική ένεση για τις φοβίες ίσως βοηθήσει τον εγκέφαλο να επαναπρογραμματιστεί και να ξεπεράσει κάποιες από τις πιο συχνές φοβίες, όπως είναι η υψοφοβία, ο φόβος για το αεροπλάνο ή για κάποια ζώα. Οι ειδικοί εκτιμούν πως, επειδή ο φόβος εντάσσεται στο πλαίσιο των μαθησιακών λειτουργιών, θα μπορούσαν να διακόψουν τη λειτουργία στο σημείο του εγκεφάλου, που προκαλεί το αίσθημα του φόβου.
Στο πλαίσιο πρώιμων πειραμάτων, που έγιναν σε χρυσόψαρα, τους χορηγήθηκε μία δόση λιδοκαΐνης, (γνωστό
αναισθητικό), φάρμακο το οποίο βοήθησε τα ψάρια να μην τρόμαζαν όταν πλησίαζαν στο φως. Όμως, το πρόβλημα που πρέπει τώρα να επιλύσουν οι επιστήμονες, είναι ότι - όταν περνάει η επίδραση του φαρμάκου - οι φοβίες επιστρέφουν.
