Αν υπάρχει αθλητής που να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με ένα ομαδικό άθλημα και ένα έθνος, αυτός είναι αναμφίβολα ο Νίκος Γκάλης.
Ο "θεός" του ελληνικού μπάσκετ και ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής είναι, όπως αναφέρει το σχετικό αφιέρωμα του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής, ο λόγος που το άθλημα εκτοξεύθηκε και από το 1987 κι έπειτα έχει χαρίσει αμέτρητες μεγάλες στιγμές σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο.
Σαν σήμερα, πριν από 33 χρόνια ο Άρης αντιμετώπισε τον Ηρακλή με τον Νίκο Γεωργαλή, κατά κόσμον Νίκο Γκάλη, να εμφανίζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά γήπεδα.
Οι 30 πόντοι του εκείνο το βράδυ στο Αλεξάνδρειο, ήταν μόνο η αρχή μιας πορείας που σημάδεψε τον "Νικ" και το ελληνικό μπάσκετ. Ο ίδιος αφηγείται για το πρώτο του διάστημα στην Ελλάδα: "Ερχόμουν για να κατακτήσω αυτήν τη χώρα, με την καλή έννοια βέβαια. Ήθελα να κάνω κάτι καλό για αυτήν τη χώρα". Τελικά, το πέτυχε.
Έχοντας ξεκινήσει από το Νιου Τζέρσι, τη γενέτειρά του, και κάνοντας τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στο πανεπιστήμιο του Σέτον Χολ, όπου κοντραρίστηκε στα παρκέ του NCAA με τον Λάρι Μπερντ, ήρθε στην Ελλάδα, όπου κατέκτησε οκτώ πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα με τον Άρη και ένα Κύπελλο με τον Πανθηναϊκό.
Φυσικά, η μεγαλύτερη στιγμή του ήταν το βράδυ της 14ης Ιουνίου 1987, όπου οδήγησε την Εθνική στην κορυφή της Ευρώπης. Η βραδιά που άλλαξε τον ρου του αθλήματος στη χώρα μας.
Η καριέρα του Νίκου Γκάλη έληξε με τρόπο που δεν του άξιζε. Στις 18 Οκτωβρίου 1994, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τους Αμπελόκηπους στο Μετς, με τον Κώστα Πολίτη να μη χρησιμοποιεί τον Γκάλη στο πρώτο ημίχρονο.
Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για το θρυλικό άσο, που αποχώρησε ξαφνικά όχι μόνο από τον Παναθηναϊκό, αλλά και από το ελληνικό μπάσκετ.
