Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό: χρειάζεστε καύσιμα;
Η απάντηση- πρόταση όμως είναι ρηξικέλευθη: καλλιεργήστε τα!
Αυτή είναι η πρόταση ερευνητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προς τους Έλληνες αγρότες που διαθέτουν αγροτική γη.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητικές ομάδες των εργαστηρίων Γεωργίας και Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας Φυτών του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, και το Εργαστήριο Αγροτικό Χώρου του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, εκπόνησαν πιλοτικό πρόγραμμα παραγωγής, μεταποίησης και διάθεσης στερεών βιοκαυσίμων ως φθηνή και περιβαλλοντικά ενδεδειγμένη εναλλακτική λύση, με τίτλο “Καλλιεργώ το καύσιμο μου”.
Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενίσχυση αγροτικών νοικοκυριών που μαστίζονται από τη γενικότερη οικονομική κρίση λόγω και της ραγδαίας αύξησης της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι προτάσεις τους είναι απολύτως εφαρμόσιμες και αφορούν στην καλλιέργεια της αγριαγκινάρας για παραγωγή πελλέτ- για οικιακή κατανάλωση τουλάχιστον σε πρώτη φάση.
Η συγκεκριμένη καλλιέργεια, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι ικανή τόσο να εξασφαλίσει την ενεργειακή αυτοδυναμία των ελληνικών νοικοκυριών όσο και να δώσει λύση σε ζητήματα περιβαλλοντικά και κοινωνικά διότι είναι ξηρική καλλιέργεια, δεν απαιτεί τη χρήση καλλιεργούμενης έκτασης υψηλής παραγωγικής αξίας και δίνει πολλαπλά περιβαλλοντικά οφέλη τόσο στο ίδιο το αγροτεμάχιο όσο και στο οικοσύστημα, μέσω της ελάχιστης χρήσης εισροών (λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων).
Επιπλέον, για ένα μέσο ελληνικό αγροτικό σπίτι δεν απαιτείται καλλιέργεια πάνω από κατά μέσο όρο 5 στρεμμάτων. Έκταση ασήμαντη παρά το μικρό μέσο κλήρο της ελληνικής αγροτικής εκμετάλλευσης, αν ληφθεί υπόψη το κέρδος του νοικοκυριού από την μη κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης.
Οι ερευνητικές ομάδες, μέσω συμβάσεων με τους καλλιεργητές, έχουν δεσμευτεί για την παροχή σπόρου αλλά και κυρίως τεχνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης στους ενδιαφερόμενους καλλιεργητές για τα επόμενα δύο καλλιεργητικά έτη, που αποτελούν στην ουσία την περίοδο εγκατάστασης της φυτείας χωρίς να αποκλείουν την επέκταση αυτών των δεσμεύσεων και για τις επόμενες καλλιεργητικές περιόδους (η αγριαγκινάρα έχει διάρκεια παραγωγικής ζωής 10 έτη).
