Χωρίς το μόνιμο... σπίτι τους, που κουβαλάνε πάντα μαζί τους, μένουν πολλά θαλάσσια σαλιγκάρια και κοχύλια λόγω της όξυνσης του pH του νερού των ωκεανών. Όπως αναφέρει έκθεση της επιθεώρησης Nature Geoscience, που αναφέρεται στις επιπτώσεις της σταδιακής τοξικοποίησης των θαλάσσιων υδάτων, το κέλυφος των θαλάσσιων σαλιγκαριών σε περιοχές γύρω από την Ανταρκτικής, διαλύεται λόγω υψηλού pH.
Οι ωκεανοί απορροφούν ετησίως περίπου το 25% του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα. Καθώς τα επίπεδα CO2 αυξάνονται από την χρήση ορυκτών καυσίμων, αυξάνονται και οι συγκεντρώσεις διοξειδίου στα νερά, κάτι που κάνει πιο όξινο το νερό. Η οξύνιση των νερών είναι ακόμη μια από τις σοβαρές συνέπειες του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής που απειλεί τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Όπως σημειώνει η μελέτη, παρ' ότι τα σαλιγκάρια δεν πεθαίνουν αναγκαία όταν χάσουν το κέλυφος τους, είναι πιο ευάλωτα σε επιθέσεις των θηρευτών, κάτι που διαταράσσει το σύνολο της διατροφικής αλυσίδας. Τα θαλάσσια σαλιγκάρια είναι μια σημαντική διατροφική πηγή για ψάρια αλλά και θαλάσσια πουλιά και δείκτης μέτρησης της υγείας ενός θαλάσσιου οικοσυστήματος. Εάν τα επίπεδα CO2 συνεχίσουν να αυξάνονται με τους σημερινούς ρυθμούς, μέχρι το τέλος του αιώνα μας, τα νερά θα είναι κατά 150% πιο όξινα, ένα φαινόμενο που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και 20 εκατομμύρια χρόνια.
