Της Βίκης Βαμιεδάκη
Πως θα σας φαινόταν αν η χώρα μας είχε αυτή τη στιγμή 20 γήπεδα γκολφ, 20 σούπερ οργανωμένες μαρίνες, 10 θέρετρα που το καθένα θα είχε από 3-4 πολυτελή ξενοδοχεία, βίλες και spa, λιμάνια και κρουαζιερόπλοια, 50 σύγχρονες ιαματικές πηγές, υδροπλάνα και συνεδριακό κέντρο στην Αθήνα χωρητικότητας 10.000 ατόμων;
Τι θα κερδίσουμε όμως; Υπολογίστε μερικές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, μερικές μονάδες πάνω στο ΑΕΠ λόγω των επιπλέον εκατομμυρίων ευρώ σε έσοδα και κάποια εκατομμύρια τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου που θα τα απολάμβαναν. Ωραία, θα ήταν θα πείτε οι περισσότεροι…
Αυτές είναι οι περιβόητες επενδύσεις του τουρισμού, που εδώ και 20 και πλέον χρόνια βρίσκονται στα σχέδια των επίδοξων επενδυτών – ελλήνων και ξένων – ενώ ταυτόχρονα οι αιτήσεις σκονίζονται στα κρατικά συρτάρια των αρμοδίων. Εμείς οι δημοσιογράφοι δε σπαταλάμε όλο αυτό το διάστημα χιλιάδες χτυπήματα στα πληκτρολόγια των υπολογιστών μας, γράφοντας και ξαναγράφοντας τα. Αποτέλεσμα και πρόοδος μηδέν. Κατά τα άλλα ο τουρισμός θα μας σώσει από την οικονομική κρίση.
Με απόλυτη εξαίρεση την επένδυση του Costa Navarino στη Μεσσηνία, τίποτα άλλο δεν έχει γίνει. Το γιατί το ξέρουμε όλοι, κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους από ευχαρίστηση και μιλώ κυρίως για τους «κακούς» επιχειρηματίες του τουρισμού, που δεν θέλουν να δουν ποτέ την ανάπτυξη στο διπλανό οικόπεδο. Γιατί δεν αντέχουν στην ιδέα του ανταγωνισμού και γιατί πιστεύουν ότι πολλά καλά προϊόντα στην ίδια περιοχή, δεν θα ανεβάσουν και το δικό τους, αλλά θα το κλείσουν. Επίσης μιλώ για κάποιες οικολογικές οργανώσεις που χωρίς ποτέ να εξετάσουν καμία πρόταση, απέρριπταν κάθε σχέδιο ανάπτυξης και το πολεμούσαν προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Επικρατείας. Ο μόνος που δεν χαίρεται και καλά είναι το επίσημο κράτος που τόσα χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα για να προστατεύσει όλους αυτούς που καλούσε να επενδύσουν στην Ελλάδα. Γιατί αυτή η χώρα, είναι διάσημη στα πέρατα της γης για την έλλειψη ασφάλειας δικαίου.
Τώρα βέβαια με την κρίση να μας απειλεί, πολλές από αυτές τις επενδύσεις αυτές θα προχωρήσουν. Έτσι λέει τουλάχιστον το επίσημο κράτος και εμείς περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα. Οι ενστάσεις για το περιβάλλον εξακολουθούν να υπάρχουν και βεβαίως σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί. Για αυτό ακριβώς και εκπονούνται σοβαρές μελέτες για την προστασία του, για τη φέρουσα ικανότητα της κάθε περιοχής και λαμβάνονται μέτρα. Άρα το λύνουμε και αυτό. Το ζήτημα είναι άλλο.
Θέλουμε ή όχι την ανάπτυξη μέσω του τουρισμού; Θέλουμε γήπεδα γκολφ και πλούσιους τουρίστες; Θέλουμε να πηγαίνουμε στις Κυκλάδες πολύ φτηνά και πολύ γρήγορα με υδροπλάνα; Θέλουμε βίλες μέσα σε συγκροτήματα ξενοδοχείων, θέλουμε τουρίστες από συνέδρια που ξοδεύουν όσο τρεις που κάνουν απλά διακοπές; Και βεβαίως, θέλουμε νέες θέσεις εργασίας και παραπάνω έσοδα από τον τουρισμό; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Πρέπει να το απαντήσει όχι μόνο το επίσημο κράτος και να κάνει τη δουλειά του, αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά. Εγώ προσωπικά θέλω και θεωρώ ότι είναι μονόδρομος αυτή η ανάπτυξη για τη χώρα. Με τη διαφορά ότι είναι ένας πολύ ωραίος μονόδρομος…
