Ο Χέρμαν Λύντεκιντ, συνταξιούχος μηχανικός σήμερα στο Μπαντ Ντύρχαϊμ ζήτησε ένα εφάπαξ ποσό ως αποζημίωση για την απαγωγή του
Κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Πολωνία, οι ναζί είχαν αρπάξει και εκγερμανίσει περί τα 200.000 παιδιά από την χώρα. Γερμανικό δικαστήριο ωστόσο απέρριψε πρόσφατα την προσφυγή για καταβολή αποζημιώσεων ενός άνδρα, ένα από τα παιδιά που είχαν απαχθεί από τους ναζί.
Ο Χέρμαν Λύντεκιντ, συνταξιούχος μηχανικός σήμερα στο Μπαντ Ντύρχαϊμ, στον Μέλανα Δρυμό, με την προσφυγή του ζήτησε ένα εφάπαξ ποσό ως αποζημίωση για την απαγωγή του.
Το δικαστήριο της Κολωνίας αναγνώρισε μεν τη σοβαρή αδικία που υπέστη ο προσφεύγων, ωστόσο επιχειρηματολόγησε ότι μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν αποζημιώσεις για «κλεμμένα παιδιά» και ότι το δικαστήριο δεν είναι σε θέση να διευρύνει με επιπρόσθετες κατηγορίες ατόμων την ομάδα θυμάτων που αναγνωρίζονται από σχετικές νομικές διατάξεις.
Αυτές οι διατάξεις προβλέπουν ότι η Γερμανία καταβάλλει στο πλαίσιο του Γενικού Νόμου περί Επιπτώσεων του Πολέμου χρηματικά ποσά για τη στήριξη ατόμων που έχουν πέσει θύματα άδικων μέτρων των ναζί. Πρόκειται για άτομα που «λόγω κάποιας κοινωνικής ή προσωπικής συμπεριφοράς ή εξαιτίας ιδιαίτερων προσωπικών χαρακτηριστικών, όπως για παράδειγμα ψυχικών αναπηριών, αντιμετωπίστηκαν εχθρικά από το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς». Σύμφωνα με το δικαστήριο, η περίπτωση του Χέρμαν Λύντεκιντ δεν καλύπτεται από την προαναφερθείσα κατηγορία ατόμων. Αιτιολογώντας την απόφασή του, το δικαστήριο επισήμανε μεταξύ άλλων ότι παιδιά όπως ο Λύντεκιντ δεν αντιμετωπίστηκαν από τους ναζί ως «κατώτερης ποιότητας», αλλά ως το ακριβώς αντίθετο και ως εκ τούτου έπεφταν θύματα απαγωγής με στόχο να ενισχύσουν «την άρια φυλή».
Ωστόσο, το πρωτεύον για τον ίδιο δεν είναι να εισπράξει χρήματα, αλλά «να μας αναγνωρίσει η Γερμανία ως θύματα», τονίζει.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, η προ ημερών απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Κολωνίας να μην αναγνωρίσει τελικά το δικαίωμά του σε αποζημίωση, τον απογοήτευσε ιδιαίτερα. «Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουμε καν. Έτσι το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του με βιολογικό τρόπο. Αυτό θέλει η Γερμανία;» απορεί ο Χέρμαν Λύντεκιντ.
