Η ισχύς εν τη ενώσει. Αυτό είναι το μήνυμα, που προκύπτει από τα στοιχεία, τα οποία έχει επεξεργαστεί η Hellastat και παρουσιάζει το news.gr, σχετικά με τις αντοχές των επιχειρήσεων στην κρίση.
Μελετώντας τους ισολογισμούς, προκύπτει – σε ό,τι αφορά τους μικρομεσαίους – πως όσο λιγότεροι είναι οι εργαζόμενοι σε μια εταιρία, τόσο πιο ευάλωτη είναι αυτή στις σημερινές, πολύ δύσκολες συνθήκες της αγοράς.
Κλειδί ο αριθμός των 25 – 50 εργαζομένων
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι οι εταιρίες, που απασχολούν μέχρι δέκα άτομα προσωπικό, είναι οι πιο αδύναμες της κρίσης. Αντίθετα, οι πιο ανθεκτικές είναι όσες έχουν από 25 – 50 εργαζόμενους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι – παρά το γεγονός πως ο αριθμός των απασχολούμενων δεν είναι αυτός, που καθορίζει από μόνος του τη φερεγγυότητα μιας επιχείρησης – η τρέχουσα τάση καταδεικνύει ότι αυτό είναι το πιο υγιές μοντέλο σε αυτή την περίοδο, με έντονα τα σημάδια της κρίσης σε όλα τα επίπεδα της αγοράς.
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Hellastat, ο κλάδος της ένδυσης και της υπόδησης είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Δεδομένης της ύπαρξης πολλών βιοτεχνιών και καταστημάτων, που απασχολούν 3-4 άτομα, αντί αυτές να λειτουργούν χωριστά, θα ήταν καλύτερο να συνεργάζονταν με τουλάχιστον άλλες 2-3 και να δημιουργούσαν μία νέα εταιρεία, ώστε να αναπτύσσονταν καλύτερα, προσφέροντας παράλληλα καινοτόμα – και με τη δική τους σφραγίδα – προϊόντα.
Στο κόκκινο 1 στις 10, με τζίρο πάνω από 1 εκατ. ευρώ
Ταυτόχρονα, σημαντικά προβλήματα φαίνεται ότι αντιμετωπίζει και μία στις δέκα εταιρίες, με τζίρο πάνω από 1 εκατ. ευρώ και με εξωτερικό λογιστή. Το τελευταίο στοιχείο λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως ποιοτικό χαρακτηριστικό από τους αναλυτές, καθώς πολλοί εξ αυτών αδυνατούν να ανταποκριθούν, όταν η εταιρία – πελάτης τους μεγαλώνει και φτάνει σε τζίρους πάνω από αυτό το όριο.
Οι συγκεκριμένες, λοιπόν, επιχειρήσεις, σε ποσοστό 10% βλέπουν τη φερεγγυότητά τους να υποβαθμίζεται. Πολύ απλά, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αθετήσουν τις συμφωνίες πληρωμής των υποχρεώσεών τους.
Η συντριπτική πλειοψηφία των “προβληματικών” περιπτώσεων είναι εταιρίες, που ξεκίνησαν πολύ χαμηλά, γιγαντώθηκαν – για διάφορους λόγους – απότομα και οι ιδιοκτήτες τους δεν γνώριζαν πώς να το διαχειριστούν. Έτσι, αντί να επενδύουν στην εσωτερική οργάνωση και υποδομή, θεώρησαν σκόπιμο να ανοιχτούν δανειακά ακόμα περισσότερο για να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους (με τις ίδιες υποδομές).
