Εξετάζονται εναλλακτικές λύσεις για την ανάσυρση σώων των παιδιών και του προπονητή τους από το σπήλαιο
Ο δραματικός εντοπισμός το βράδυ της Δευτέρας των 12 αγοριών και του προπονητή τους ποδοσφαίρου που αγνοούνταν επί 9 μέρες μέσα σε σπήλαιο της Ταϊλάνδης, συγκλόνισε όλο τον κόσμο.
Οι διασώστες αποκάλεσαν το έργο τους «επικίνδυνες αποστολές», αλλά ξεπέρασαν κάθε εμπόδιο και εντόπισαν την ομάδα των αγνοουμένων. Αυτό ωστόσο ήταν μια πρώτη ανάσα αισιοδοξίας, καθώς το ενδιαφέρον όλων στρέφεται τώρα στην ασφαλή μεταφορά τους εκτός σπηλαίου. Στην πραγματικότητα οι επιλογές δεν είναι αρκετές και πολλά εξαρτώνται από το πόσο θα βρέξει μέσα στις επόμενες εβδομάδες, λέει ο Ανμάρ Μίρζα, ο συντονιστής της Αμερικανικής Εθνικής Επιτροπής Διάσωσης Σπηλαίων.
Η γρηγορότερη αλλά και πιο επικίνδυνη λύση είναι τα παιδιά να καταδυθούν. Ο Μίρζα αναρωτιέται: «Βρίσκονται σε ένα ασφαλές μέρος μέσα στο σπήλαιο ακόμη και αν η στάθμη του νερού συνεχίσει να ανεβαίνει; Αν είναι ασφαλείς, τότε η καλύτερη επιλογή πιθανόν να είναι να τους παρασχεθούν προμήθειες ώστε να επιζήσουν μέχρι να εξεταστούν άλλες λύσεις». Ο Μπουτς Χέντρικς, ένας βετεράνος δύτης-διασώστης και πρόεδρος της εταιρείας Lifeguard Systems στις ΗΠΑ, εξηγεί ότι το σημαντικό στοιχείο είναι, ότι κανένα από τα παιδιά δεν μπορεί να κολυμπήσει. Αν δεν φοβούνται το νερό, μπορεί να παρασχεθεί εξοπλισμός, που να τους επιτρέπει να αναπνέουν και μάσκα που θα καλύπτει ολόκληρο το πρόσωπό τους.
Πιθανόν να χρειαστούν ειδικά κατασκευασμένες στολές κατάδυσης, ώστε να μην υποστούν υποθερμία σε τέτοιο βαθμό, που να μη μπορούν να λειτουργήσουν. Επειδή είναι στενά τα περάσματα, τα παιδιά θα πρέπει να μεταφέρονται έξω από το σπήλαιο ένα-ένα. Και ο Χέντρικς εξηγεί, ότι το σύστημα θα λειτουργήσει ως σκυταλοδρομία και κάθε αγόρι θα περνάει από τα χέρια του ενός διασώστη στου άλλου.
Ο Πίτερ Γουλφ, ο διευθυντής της Ένωσης Σπηλαιοδυτών Αυστραλίας, θεωρεί ότι η καλύτερη επιλογή είναι να τα αφήσουν τα αγόρια εκεί που βρίσκονται και να σταθεροποιήσουν το περιβάλλον τους, ώστε να διασφαλίσουν, ότι ικανοποιούνται οι βασικές τους ανάγκες. Ο περιβάλλων χώρος είναι υγρός, επομένως θα πρέπει να κρατηθούν ζεστοί και να τους παρασχεθεί πόσιμο νερό, τρόφιμα και καθαρός αέρας. Ανάλογα με το μέγεθος του δωματίου όπου βρίσκονται, ο καθαρός αέρας είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Το σπήλαιο Ταμ Λουάνγκ, όπου έχουν εγκλωβιστεί τα παιδιά, είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε μήκος σπήλαια της χώρας (10 χλμ) και ένα από τα πιο δύσκολα να πλοηγηθεί κάποιος, καθώς οι διάδρομοί του είναι στενοί και ελικοειδείς. Αν καταδυθούν, η μόνη επιλογή τους θα είναι να ακολουθήσουν τα βήματα των διασωστών τους μέσα από στενά περάσματα γεμάτα λάσπη. Η διαδρομή αυτή για έναν υγιή και έμπειρο δύτη Navy SEAL απαιτεί περίπου 6 ώρες.
Ανάλογα με τη διαδρομή που τελικώς θα ακολουθήσουν, πιθανόν να χρειαστούν λίγες μέρες μέχρι και λίγες εβδομάδες, αλλά ακόμη και δύο με τρεις μήνες, είπε ο Μίρζα. Σύμφωνα με τον Χέντρικς, θα χρειαστούν 5 με 7 μέρες μέχρι να βγει έξω ο πρώτος. Αν όλα πάνε κατ΄ευχήν, το πιθανότερο είναι να χρειαστούν από δύο εβδομάδες έως ένα μήνα ή λίγο περισσότερο για την ολοκλήρωση της επιχείρησης. Ο Γουλφ είπε, ότι συζητάται το να τα αφήσουν εκεί επί μήνες και εξέφρασε την άποψή του, ότι δεν είναι βιώσιμη λύση να τα απομακρύνουν μέσω θαλάσσης. Ο παράγοντας κλειδί είναι, αν η στάθμη του νερού μπορεί να μειωθεί είτε με φυσικό, είτε με τεχνητό τρόπο.
Αν επιλεχθεί η λύση να καταδυθούν, ο συνδυασμός του διασώστη με κάποιον υποβρύχιο κολυμβητή χωρίς εκπαίδευση μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος και για τους δύο, επισημαίνει ο Μίρζα. Ήδη οι δύτες έχουν από μόνοι τους προβλήματα για την μεταφορά του εξοπλισμού τους. Όπως εξηγεί ο Χέντρικς, τα υπερβολικά στενά περάσματα σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν σημεία όπου οι διασώστες θα πρέπει να βγάλουν τον εξοπλισμό τους, να τον εναποθέσουν μπροστά τους και στη συνέχεια να τον φορέσουν και πάλι. Εξίσου επικίνδυνη είναι και η πλημμελής ορατότητα. Είναι σχεδόν μηδενική, που σημαίνει ότι οι δύτες βαδίζουν ουσιαστικά στα τυφλά. Οι διασώστες θα δίνουν οδηγίες για τον προορισμό τους και την ασφαλή τους έξοδο.
Αυτός μπορεί να είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για τη σωτηρία των παιδιών αλλά επί του παρόντος είναι αδύνατον γιατί κάποια τμήματα της διαδρομής παραμένουν πλημμυρισμένα. Επομένως, θεωρητικά μπορούν να περιμένουν αλλά αυτό μόνο με την ελπίδα να υποχωρήσουν τα νερά. Οι αντλίες νερού δουλεύουν 24ώρες το 24ωρο προσπαθώντας να αντλήσουν τα νερά από το πλημμυρισμένο σπήλαιο αλλά οι βροχές δεν έχουν σταματήσει. Αν υπάρξει ύφεση της κακοκαιρίας τότε αυτή η επιλογή θα είναι η προτιμότερη. Ωστόσο σύμφωνα με την πρόγνωση του καιρού αναμένονται νέες βροχές καθώς ξεκινά η εποχή των μουσώνων.
Το σίγουρο είναι ότι θέλουν να φύγουν. Σε πλάνα που προβλήθηκαν μετά τον χθεσινό εντοπισμό των παιδιών από δύο βρετανούς δύτες, ένα από αυτά ζητάει «να βγει έξω». Ένας από τους δύτες απαντά «Το ξέρω, καταλαβαίνω...όχι όμως, όχι σήμερα». Ακόμη και αν είναι σωματικά σε θέση να βουτήξουν, θα χρειαστούν νηφαλιότητα για να παραμείνουν ψύχραιμοι στα θολά νερά και στα κλειστοφοβικά περάσματα. Ευτυχώς, δεδομένων των συνθηκών, φαίνεται ότι είναι σε καλή κατάσταση.
