Εδώ και τρία χρόνια, από το καλοκαίρι του 2009, στα συρτάρια των εκάστοτε αρμόδιων γενικών γραμματέων και των υπουργών, υπήρχε το σχέδιο συγχώνευσης των εφοριών.
Ουδείς το άγγιζε.
Η αρχή έγινε πριν από ενάμισι χρόνο, λόγω μνημονίου, με το χειρότερο δυνατό τρόπο:
Πρόχειρα, χωρίς σχεδιασμό, απλά για να γίνει, προκαλώντας ουκ ολίγα προβλήματα στη λειτουργία των νέων ΔΟΥ και στις συναλλαγές με τους φορολογούμενους.
Ο δεύτερος γύρος περιορισμού των εφοριών συντελείται αυτή την περίοδο.
Ανεξάρτητα από τις διαρκείς αναβολές, που έχει πάρει, λόγω διαφόρων "πιέσεων", προχωράει.
Και, ανεξάρτητα από τα όποια λάθη έχουμε εντοπίσει κατά καιρούς στον αρμόδιο υφυπουργό, Γιώργο Μαυραγάνη, το συγκεκριμένο θέμα το τρέχει κανονικά.
Πετάχτηκαν, όμως, αμέσως εφοριακοί και κάθε είδους τοπικοί άρχοντες να διαμαρτυρηθούν. "Δεν είναι δυνατόν η πόλη μας και η περιοχή μας να μην έχει εφορία !", υποστηρίζουν, απειλώντας με κλείσιμο υπηρεσιών και άλλες μορφές "αγώνα".
Καταλαβαίνω ότι είναι άβολο να πρέπει να πας σε άλλη πόλη και να διανύσεις με το αυτοκίνητο ή με το πλοίο μια διόλου ευκαταφρόνητη απόσταση για να κάνεις τη δουλειά σου.
Γι´ αυτό, όμως, θα δημιουργηθούν τα κέντρα εξυπηρέτησης φορολογουμένων και γι' αυτό οι περισσότερες συναλλαγές γίνονται ηλεκτρονικές.
Τα χρήματα, που θα εξοικονομηθούν από αυτή τη διαδικασία, κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι.
Αν όλα γίνουν σωστά, τότε δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.
Ας αφήσουν, λοιπόν, κάποιοι τα δήθεν επαναστατικά κηρύγματα και ας βοηθήσουν στην προσπάθεια.
Και, αν το μέτρο δεν υλοποιηθεί όπως πρέπει, τότε ας γκρινιάξουν.
Όχι, όμως, να αντιδρούν για να αντιδράσουν και για εσωτερική κατανάλωση και μόνο.
Καλημέρα σας.
