Μπορεί η μουσική βιομηχανία να στοχεύει συνεχώς τους χρήστες του διαδικτύου που κατεβάζουν παράνομα μουσική, φαίνεται όμως πως την ίδια στιγμή αυτοί οι «πειρατές» αποτελούν τους καλύτερους πελάτες της. Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτει μια νέα έρευνα του American Assembly η οποία δείχνει πως οι χρήστες που κατεβάζουν πειρατικά αρχεία μουσικής όχι μόνο διαθέτουν μεγαλύτερη συλλογή από τους υπόλοιπους, αλλά ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για την αγορά μουσικής.
Η έρευνα ζήτησε από χρήστες του διαδικτύου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Γερμανία να υπολογίσουν το συνολικό μέγεθος της μουσικής συλλογής τους και συγκεκριμένα τον αριθμό των μουσικών αρχείων που είχαν αγοράσει καθώς και τον αριθμό αρχείων που είχαν κατεβάσει δωρεάν ή αντιγράψει από τους φίλους τους. Χώρισε επίσης τους χρήστες σε δυο κατηγορίες, ανάλογα με το αν χρησιμοποιούσαν δίκτυα ανταλλαγής αρχείων (P2P) ή όχι.
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι χρήστες P2P δικτύων διαθέτουν μεγαλύτερες συλλογές, αφού συστηματικά κατεβάζουν μουσικά αρχεία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι χρήστες αυτοί έχουν κατά μέσο όρο 1.979 αρχεία ενώ στην Γερμανία 3.917. Αντίθετα, όσοι δεν χρησιμοποιούν τέτοιου είδους δίκτυα έχουν κατά μέσο όρο 1.264 και 627 μουσικά αρχεία αντίστοιχα.
Η έρευνα όμως αποκάλυψε και το εξής παράδοξο. Οι χρήστες δικτύων ανταλλαγής αρχείων μπορεί να «κατεβάζουν» περισσότερη μουσική, αλλά ταυτόχρονα αγοράζουν και πολύ περισσότερα μουσικά αρχεία από τους υπόλοιπους, σε ποσοστό που αναλογικά υπερβαίνει το 30%. Συγκεκριμένα στην Αμερική, οι χρήστες P2P έχουν κατά μέσο όρο 760 αγορασμένα μουσικά αρχεία στις συλλογές τους ενώ στην Γερμανία 1.034. Την ίδια στιγμή οι υπόλοιποι χρήστες έχουν αγοράσει πολύ μικρότερο αριθμό μουσικών αρχείων, 582 οι Αμερικάνοι και μόλις 376 οι Γερμανοί.
«Οι χρήστες P2P στις ΗΠΑ έχουν μεγαλύτερες συλλογές από τους μη-P2P χρήστες (περίπου 37% περισσότερο) και βέβαια το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς προκύπτει από το αυξημένο download» δήλωσε ο πρόεδρος του American Assembly, Τζο Καραγκάνης.
«Όμως κάποιο ποσοστό των συλλογών αυτών προέρχεται από νόμιμες αγορές ψηφιακής μουσικής, το οποίο είναι αρκετά υψηλότερο από τους μη-P2P χρήστες, περίπου 30%. Τα δεδομένα μας είναι αρκετά σαφή σε αυτό και συμφωνούν με πολλές ακόμα μελέτες: Οι μεγαλύτεροι πειρατές είναι ταυτόχρονα και οι καλύτεροι πελάτες της ηχογραφημένης μουσικής».
Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την πειρατεία της μουσικής, θα έπρεπε όμως να προβληματίσει αρκετά τις δισκογραφικές εταιρείες όσον αφορά τον τρόπο προώθησης αλλά και την τιμολογιακή πολιτική των προϊόντων τους.
