Ο ηθοποιός μεγάλωσε στην ίδια ισπανική πόλη με το ζωγράφο
Μεγαλωμένος στη Μάλαγα της Ισπανίας, ο Αντόνιο Μπαντέρας θεωρεί ότι οι άνθρωποι της πατρίδας του δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αποδώσουν την πρέπουσα τιμή στον πιο διάσημο συμπατριώτη τους: στον Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος πέθανε εξόριστος από το καθεστώς του δικτάτορα Francisco Franco.
«Ο Πικάσο πέθανε το 1973, οπότε ήταν αδύνατο να λάβει το χειροκρότημα του λαού της Μάλαγα», λέει ο Μπαντέρας που υποδύεται τον ζωγράφο στην τηλεοπτική σειρά βιογραφιών του National Geographic υπό τον γενικό τίτλο «Genius».
«Κρίμα. Ο Πικάσο είχε μια σχέση αγάπης-μίσους με τη δική του χώρα λόγω του Franco και των Φασιστών, αλλά αγάπησε το φλαμένκο και τα ταυρομαχίες».
Με τον τρόπο του, ο 57χρονος Μπαντέρας, «μπαίνει» στην πολυεπίπεδη απεικόνιση του περίπλοκου χαρακτήρα του ανθρώπου που ίδρυσε τον κυβισμό και αναδείχτηκε, μαζί με τον Henri Matisse, ως ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.
Όταν του δόθηκε ο ρόλος, ο Μπαντέρας λέει ότι τρόμαξε, δεδομένου του μεγέθους του Πικάσο ως καλλιτέχνη, αλλά δέχτηκε την πρόκληση.
«Ήταν σαν κάποιος να με πήρε και να με κόλλησε στον τοίχο [είπε λέγοντας] ή τώρα ή ποτέ!»
Το «Genius: Picasso» αποτελείται από δέκα επεισόδια που χωρίζονται σε δύο εποχές: στα νεαρά χρόνια του ζωγράφου και στην ηλικιωμένη περίοδο της ζωής του. Ως νέο τον υποδύεται ο Alex Rich, ενώ ο Μπαντέρας υποδύεται τον μεγαλύτερο ζωγράφο του 20ού αιώνα στο δεύτερο μέρος της σειράς.
Γεννημένος το 1881, ο Πικάσο μεγάλωσε σε ένα καλλιτεχνικό σπίτι. Ο πατέρας του, ο Jose Ruiz y Blasco, ήταν ζωγράφος και έτσι αναγνώρισε από νωρίς το ταλέντο του γιου του, στέλνοντάς τον στην ακαδημία καλών τεχνών όπου ο φοιτητής σύντομα επαναστάτησε εναντίον των παραδοσιακών μεθόδων ζωγραφικής. Ο Αμερικανός ηθοποιός Alex Rich (Glow) παίζει τον Πικάσο ως το 19χρονο παιδί που φτάνει στο Παρίσι με τον καλύτερο φίλο του Casegemas (Robert Sheehan), αποφασισμένοι να γίνουν καλλιτέχνες.
«Ο πατέρας του του λέει ότι μπορεί να κάνει οτιδήποτε στον κόσμο», λέει ο Rich. «Αυτό του δίνει ένα σκοπό. Ο πατέρας του ζωγράφιζε περιστέρια, διδάσκοντας στον Πικάσο πώς να χρησιμοποιεί πινέλο, και αυτό έγινε κομμάτι της ζωής του από την μέρα που γεννήθηκε».
«Ο Πικάσο ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που δεν εγκατέλειψαν το Παρίσι [κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής]», λέει ο Μπαντέρας. «Οι Ναζί θεωρούσαν την τέχνη του εκφυλισμένη. Ταυτόχρονα, υπήρχαν κάποιοι στρατηγοί στο ναζιστικό κόμμα που τους άρεσαν οι πίνακές του και προσπάθησαν να τους αποκτήσουν. Έπαιξε ένα παιχνίδι μαζί τους. Το γεγονός ότι ήταν Ισπανός, ότι δεν ήταν Εβραίος - ήταν ένας λόγος που ξεγλιστρούσε από τα χέρια τους επειδή δεν είχαν λόγο να τον συλλάβουν. Προσωπικά, πιστεύω ότι ήταν απίστευτα τυχερός.»
