Γιατί κάποιοι από εμάς νιώθουν τόσο άβολα στα πάρτι;

Το σκηνικό έχει επαναληφθεί ουκ ολίγες φορές. Σαββατόβραδο, κι εσείς είστε προσκεκλημένος σε διάφορες περιστάσεις και παρέες: φαγητό με φίλους, κάποια γενέθλια, η γιορτή για την αποχώρηση κάποιου συναδέλφου. Όλοι σας συμπαθούν, ανυπομονούν να σας δουν κι εσείς δείχνετε γεμάτος αυτοπεποίθηση.

Μέσα σας όμως φοβάστε. Φοβάστε τα πολύβουα μέρη, τη δυνατή μουσική, τους περίεργους φωτισμούς-ακόμα και την ψιλή κουβεντούλα. Νιώθετε έντονη την παρόρμηση να πείτε στην καθεμιά παρέα σας ότι σας περιμένει η άλλη και τελικά να κλειστείτε επιτέλους μόνος στο σπίτι, παρέα με τον καναπέ και τις ταινίες σας. Άλλωστε, είναι προτιμότερο απ’το να δείχνετε ότι δήθεν ενδιαφέρεστε για ό,τι σας λένε, έτσι δεν είναι;

Αν παρόλα αυτά, για κάποιο λόγο βρεθείτε έξω, είστε μονίμως νευρικός: δεν αφήνετε λεπτό το κινητό ή το iPhone σας απ’ το χέρι, κοιτάτε συνεχώς το λογαριασμό σας στο Facebook, βλέπετε βιντεάκια, μπαίνετε για πολλοστή φορά να ελέγξετε τα mail σας-παίζετε ακόμα και παιχνίδια. Ο,τιδήποτε αρκεί να περάσει κι αυτή η δύσκολη νύχτα.

Στην πραγματικότητα, η κατάστασή σας δεν υποδηλώνει υπέρμετρο εγωισμό, αγένεια ή υπεροψία. Υπάρχουν κι άλλοι που υποφέρουν σιωπηλά όπως εσείς και το κοινό σας χαρακτηριστικό ονομάζεται κοινωνικό άγχος. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Dr Meredith Fuller, πρόκειται για μια συνήθη διαταραχή η οποία δεν είναι τόσο πρόσφατη όσο πιστεύεται, απλώς η τεχνολογία έχει διευκολύνει την επέκτασή της. "Μια από τις αλλαγές που έχει φέρει η τεχνολογία, είναι πως τα πάντα λειτουργούν άμεσα. Συνεπώς, υπάρχει μονίμως η προσδοκία πως όλοι και όλα βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση συναγερμού, έτοιμα να ανταποκριθούν ταχύτατα στο παραμικρό ερέθισμα. Πριν την άνοδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι εξωστρεφείς τύποι πήγαιναν απ’ το ένα πάρτι στο άλλο, ενώ οι εσωστρεφείς ακολουθούσαν με μισή καρδιά. Όμως είναι αδύνατον να είμαστε συνεχώς εξωστρεφείς-έχουμε εξίσου ανάγκη την εσωστρέφεια" αναφέρει η Dr Fuller.

Όταν τα άτομα με αυτή τη διαταραχή βρίσκονται έξω, δεν το επιθυμούν. Όταν όμως βρίσκονται στο σπίτι, πολύ συχνά βλέπουν φωτογραφίες αυτών που βρίσκονται έξω και τότε ζηλεύουν-νιώθουν πως χάνουν κάτι πολύ σημαντικό. Πολλοί από εμάς έχουν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν πως πρέπει οπωσδήποτε να έχουν εκπληκτικές φωτογραφίες και πόζες στα πιο απίθανα μέρη. Αυτή η ανάγκη πάντως, υποχωρεί με την πάροδο της ηλικίας, σύμφωνα με την ψυχολόγο. Μέχρι να μεγαλώσει κάποιος όμως…; Η Dr Fuller δίνει πέντε συμβουλευτικές κατευθύνσεις, για να μπορέσετε να τα βγάλετε πέρα και στο επόμενο τρομακτικό πάρτι.

1. Φροντίστε εκ των προτέρων για την ασφάλειά σας

Φτάνοντας στο πάρτι ή στη συνάντηση που σας αναστατώνει τόσο, προσπαθήστε να έχετε μαζί σας κάποιον που σας καταλαβαίνει και σας γνωρίζει. Μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη βοήθεια.

2. Θέστε εξαρχής χρονικά όρια

Πείτε στον εαυτό σας πως θα βρεθείτε εκεί για κάποιες συγκεκριμένες μόνο ώρες. Αν παρόλα αυτά τα πράγματα δυσκολέψουν κι άλλο, κάντε υπομονή μισή ώρα ακόμα και φύγετε. Εξάλλου, όλοι θυμούνται το αν ήρθατε-όχι το πόσο μείνατε.

3. Ο κόσμος δεν ασχολείται με εσάς

Τα άτομα που πάσχουν από τη διαταραχή του κοινωνικού άγχους έχουν διαρκώς την αίσθηση ότι όλοι τους παρακολουθούν, πως μιλούν γι’αυτούς, πως προσέχουν τι λένε και τι φορούν. Δεν είναι όμως έτσι.

4. Κινηθείτε έξυπνα

Ένα μεγάλο μέρος της φοβίας σας έγκειται στο ότι ανησυχείτε μήπως δε βρείτε κάτι να πείτε. Συχνάζετε λοιπόν στα σημεία που είναι ευκολότερο να βρεθεί αφορμή για κουβέντα, όπως ο μπουφές ή το μπαρ.

5. Κι αν όλα αποτύχουν;

Μπορείτε να επισκεφθείτε έναν ψυχολόγο και να διερευνήσετε μαζί του τα αίτια του κοινωνικού σας άγχους. Πρόκειται για κάτι που είναι θεραπεύσιμο.