Ένα μοντέλο το οποίο θα επιτρέπει σε κράτη-μέλη της Ευρωζώνης που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους να αναδιαρθρώνουν τα χρέη τους προτείνει το κορυφαίο γερμανικό οικονομικό ινστιτούτο ZEW, αναζωπυρώνοντας έτσι μια ευαίσθητη συζήτηση που έχει διχάσει την κοινή γνώμη και τους ηγέτες της Ευρωζώνης.
"Πρέπει να φθάσουμε στην κατάσταση όπου η αναδιάρθρωση κρατικών ομολόγων δεν καταλήγει στην καταστροφή", δήλωσε προς δημοσιογράφους στη Φρανκφούρτη ο Κλέμενς Φιστ, επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Οικονομικής Έρευνας (ZEW). "Χρειαζόμαστε μια αξιόπιστη διαδικασία χρεοκοπίας", πρόσθεσε.
Η ιδέα είναι αμφιλεγόμενη, καθώς πολλοί εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι μια στάση πληρωμών από κάποια χώρα στην Ευρωζώνη θα έβλαπτε το ενιαίο νόμισμα.
Αν και ο Φιστ διευκρίνισε πως το σχέδιο θα πρέπει να εφαρμοσθεί μόνο στο μακρινό μέλλον, για παράδειγμα το 2025, το πρακτορείο ειδήσεων Reuters επισημαίνει πως η ιδέα θα μπορούσε να προωθηθεί και να διαμορφώσει την απάντηση, σε περίπτωση που αντιμετωπίσει στο μεταξύ προβλήματα κάποια χώρα όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία.
Βάσει του σχεδίου, μια χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα ζητάει βοήθεια από το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που κατόπιν δίνει στη χώρα προθεσμία τριών ετών για να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της. Αν αποτύχει, ο ESM θα αρχίσει διαπραγματεύσεις με κατόχους των ομολόγων της χώρας, επιβάλλοντας απώλειες και μειώνοντας αυτό το συσσωρευμένο χρέος ως και στο 60% της οικονομικής παραγωγής της χώρας.
Ο Φιστ παραδέχθηκε πάντως πως, ενώ η αποκαλούμενη βιώσιμη διαδικασία χρεωκοπίας για κράτη θα ήταν πρακτική στην περίπτωση μικρών χωρών, θα ήταν δύσκολο να χρησιμοποιηθεί για μεγάλα κράτη όπως η Ιταλία.